“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə BİRİ İKİSİNDƏ layihəsində bu gün Debüt vaxtıdır, sizlərə Şəhriyar Heydərin şeirləri təqdim edilir.
***
Gedəndə elə gedəsən,
Göy də yerindən oynaya.
Ağlamağa səndən ötrü
Bir nəfərin də olmaya,
Araya kim hördü hasar?
Berlin divarıdır, baxsan,
Yerin görünür, hardasan,
Gəl, ay yerində olmayan.
Demə ki, sevgin ucuzdur,
Qarğışım tutar, quduzdur,
Bir sevgi sənə uduzdum,
Bəlkə, birin də oynayaq?
***
Payız bilməz ağaclara soyuqdur,
Bilsə, salmaz yarpaqları budaqdan.
Uçar quşlar, göy üzünü tərk edər,
Günəş baxıb əl yelləyər uzaqdan
Bir bax, yenə göyün üzü tutulub,
Ağrıyıram,Tanrı, dizim tutulub.
Bir bulaqdım, çoxdan gözüm tutulub,
Daha gözüm su içmir bu bulaqdan.
İstəmirəm, gəlib apar bu günü,
Kimdən ötrü qoydum ağlar bu günü?
Tərkibində göz yaşı var bu günün,
Tanrı, mənə göz yaşısız gün ağla.
Bu, dünyadır, gec-tez sıxır adamı,
Söykəndiyin yerdən yıxır adamı,
Böyüdükcə zayı çıxır adamın,
Aman gündür, böyüməyin, uşaqlar.
***
Bir ağaca söykənib tamaşa edirəm Günəşin qürubuna,
Bir azdan göylər qara geyinəcək
Onun yoxluğuna.
Bir ağaca söykənib gedirəm qocalığa, bu əsadan tuta-tuta…
Zaman o qədər sürətlidir ki, ləngiyirəm arzulara çatmağa.
Bir ağaca söykənib tamaşa edirəm başı dumanlı
bu qoca dağ kimi dünyaya.
Bir az əvvəl göy qurşağını da qaldırıb başı üzərinə, üzürdü səma okeanında.
İndisə yelkəni enmiş gəmidir,
Üzərinə atılan bombalardan dəlmə-deşik,
Batmaq üzrədir
İçində səkkiz milyard ekipaj üzvü ilə...
Bir ağaca söykənib baxıram Tanrıya,
Bu gəminin
Kapitanı gözü ilə...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(29.05.2025)
