Kübra Quliyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”

4 il əvvəl xəbərlərdəki rəqəmlər durmadan artırdı və bunlar sadəcə rəqəm deyildi. Qarabağın hər yanında Vətənin hər daşına, hər qarış torpağına qan bulanmışdı. Gözünün yaşı qurumamış yenə od tutan ana ürəkləri var idi, qardaş oğlunun məclisində oğul şəhadəti eşidən ana var idi həm də. Aylar əvvəl Cəbrayılda bulaqdan su içən 4 yaşlı körpə var, məsələn, atasını şəkillərdən tanıyan körpə. Təhmasibin qızı idi o körpə. Təhmasib isə 4 yaşında çıxdığı baba yurdunun bulağından su içəndə “mən burdan gedəndə 4 yaşım var idi” deyən şəhid idi. 

Məsələn, Xudayar var idi. Səsinə bütün cahan məst olmuşdu. Onun qanından, canından tanıdığı kimsə yox idi, ancaq şəhadətinə bütün yetimlər ağlamışdı. Sonra Xəlil var idi, məndən 2-cə yaş böyük kurs yoldaşım idi. Kəsilmişdi deyə əsgər gedib kəsildiyi tarix fənni əvəzinə qanı ilə tarix yazan Fərid var idi, məsələn, Şuşada şəhid olan dostunu çiynində daşıyanda vurulmuşdu.

Saysam bitməz bir siyahı var, ancaq Vətənin daşı da, qanı da sayılmazmış.

Ruhunuz şad olsun!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(27.09.2024)