Bir müddətdir ki, Xalq yazıçısı, akademik Kamal Abdullanın əsərlərindən seçilmiş bir sıra qranula – cövhər sayıla biləcək məqamları “Ədəbiyyat və incəsənət” oxucularına təqdim edirdik, bu gün dərci yekunlaşdırırıq. Nə xoş ki, sizlər bu dərcləri maraqla qarşıladınız, onlardan xeyli bəhrələndiniz. Buna sizlərdən aldığımız rəylər sübutdur.
Kamal Abdulla özü seçilmiş bu cövhərlər barədə yazır: “İllərdən bəri yazdığım müxtəlif şeirlərin, esselərin, pyeslərin, hekayə və romanların, publisistik məqalələrin və elmi əsərlərin, verdiyim intervülərin hər birinin içində yer almış və bu gün də öz məzmunu, tutumu, forması ilə diqqətimi çəkən misralar, cümlələr günlərin bir günü sanki dil açıb mənə dedilər ki, bizim bir-birimizdən zaman və məkanca ayrılığımıza son qoy və bizi bir-birimizin yanında yerləşdir. Sən görəcəksən ki, bu zaman biz tamamilə yeni bir cazibədə zühur etmişik. Onlar qeyri-səlis məntiq dili ilə desək, içində olduqları mətnin qranulaları (ilkin vacib hissəcikləri) idi. Qranula, başqa cür ifadə etsək, cümlədən (mətndən) bütün artıq hissələri siləndən sonra yerdə qalan cövhərdir.”
Beləliklə, Kamal Abdulladan son qranulalar:
1.
Yazmağa tələsən gənclər üçün: Yazmayın. Hələ oxuyun. Yazmaq oxumağın cansız ruhudur.
2.
Oxuyub başa düşməyə bilərsən. Dünyanın axırı olmaz. Yaxud oxuyub başa düşdüyünü zənn edə bilərsən. Yenə də dünyanın axırı olmaz. Oxuduğunun səndən kənar qalmasının bir səbəbi ola bilər. Kontekst sənə yaddır. Mənəvi, psixoloji, tarixi, intellektual kontekst sənə yaddısa, bax, bunun əlacı yoxdu. Bax, bu zaman dünyanın həqiqətən də axırı gəlir.
3.
“Məni daha gözləmə,
Gəlib yığılma
Səni görməyən gözlərimə.
Səni mən unutmaram,
Səni mən unutmaram,
Məni daha gözləmə.”
4.
Ramiz Rövşən: “Kamal yazanda dincəlir.”
Düz sözə nə deyəsən?!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(22.01.2025)
