Xalq yazıçısı, akademik Kamal Abdullanın əsəsrlərindən seçilmiş bir sıra qranula – cövhər sayıla biləcək məqamları “Ədəbiyyat və incəsənət” oxucularına təqdim edir.
Kamal Abdulla özü seçilmiş bu cövhərlər barədə yazır: “İllərdən bəri yazdığım müxtəlif şeirlərin, esselərin, pyeslərin, hekayə və romanların, publisistik məqalələrin və elmi əsərlərin, verdiyim intervülərin hər birinin içində yer almış və bu gün də öz məzmunu, tutumu, forması ilə diqqətimi çəkən misralar, cümlələr günlərin bir günü sanki dil açıb mənə dedilər ki, bizim bir-birimizdən zaman və məkanca ayrılığımıza son qoy və bizi bir-birimizin yanında yerləşdir. Sən görəcəksən ki, bu zaman biz tamamilə yeni bir cazibədə zühur etmişik. Onlar qeyri-səlis məntiq dili ilə desək, içində olduqları mətnin qranulaları (ilkin vacib hissəcikləri) idi. Qranula, başqa cür ifadə etsək, cümlədən (mətndən) bütün artıq hissələri siləndən sonra yerdə qalan cövhərdir.”
Çox sevindirici haldır ki, bu günlərdə “Everest” nəşriyyatında müəllifin “Seçmələrin seçməsi-qranulalar” adlı kitabı da işıq üzü görmüşdür.
Beləliklə, hər gün Kamal Abdulladan 7 qranula:
1.
Kainatdakı partlayış özündən sonra kosmik nizamın yaranmasına gətirib çıxaran kimi mətndəki partlayış da özündən sonra bədii poetik nizamın meydana gəlməsinə səbəb olur. Partlayışlar mətn müstəvisində yatmış vulkanlar kimidir
2.
Tək rəqəmlərin içindən natamamlıq, qırıqlıq, rahatsızlıq və tənhalıq boylanır
3.
Ramiz Rövşən: “Özünə qayıdır, hər şey, özünə.” Bu kiçik misranın dərinliyinə heyran olmamaq mümkün deyil.
4.
“Kitabi-Dədə Qorqud”da gülərkən ancaq “qas-qas” gülürlər. Amma ağlayanda “ökür-ökür”, “bıldır-bıldır”, “zar-zar” ağlayırlar. Tolstoy haqlı idi. Bütün xoşbəxt ailələr bir-birinə bənzəyir, hər bədbəxt ailə özünə görə bədbəxtdir
5.
Ən dəhşətli mühafizəkarlıq daxildə yığılan, içdən gələndir.
6
Sevilməməyə artıq öyrəşmiş bir adamın son ümidi yalançı və fağır, yazıq və ümidsiz bir təbəssümün zərif işığında əriyib gedir. Həmişə sevilənlərdən biri ehtiyacı olmasa da, yenidən sevilir.
7.
Bir tərəfdə Əkrəm Əylislinin “Kür qırağının meşələri” əsəri, o biri tərəfdə - “Buzbulaq” silsiləsi... Bir tərəfdə Vaqif Səmədoğlunun “Bir axşam taksidən düşdüm payıza...” misrası, o biri tərəfdə - “Bəxt üzüyü”... Bir tərəfdə Mövlud Süleymanlının “Dəyirman”, “Köç”, “Şeytan” əsərləri, o biri tərəfdə - “Səs”... Görünür, yolu birnəfəsə keçmək heç kimə müyəssər olmur
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(09.10.2024)
