Heyran Zöhrabova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

"Hə, bir dənə də şərfləri vardı, belə ağ yun şərflər olur e, kişi şərfləri. Hə, bax ondan bir dənəsi vardı. Həmişə onu kişi paltosunun cibində təhvil alardım. Amma soyuq. olanda o şərf arvad paltosunun üstündə gələrdi." 

Həyatımız boyunca çox hekayələr oxuyur, çox hekayələr eşidir və çox hekayələr dinləyirik. 

Lakin bəzi hekayələr olur ki, onların hafizəmizdə, buraxdığı təəssüratlar uzun müddət, bəzən də ölənə qədər unudulmur.

Bu əslində bəzən də hekayənin məğzindən daha çox müəllifin ifadə və təsvir etmə tərzindən irəli gəlir.

Bəlkə də elə yazıçının peşəkarlığı həm də artıq gözümüzdə adi hala çevrilmiş acı həyat reallıqlarını çox fərqli şəkildə ifadə etmə, oxucuya çox təsirli şəkildə çatdırmaq bacarığındadır. 

Belə hakayələrdən biri də mənə görə məhz Anarın "Asqılıqda işləyən qadının söhbəti" hekayəsidir.

Müəllif bu kiçikcik hekayədə gündəlik həyatda bəlkə də dəfələrlə rastlaşdığımız real həyat həqiqətlərini məsələn varlı, kasıblığı, sevgini, vəfanı, xəyanəti, insanı xəyanətə sövq edən nəfsi istəkləri, insanın aldığı zərbələrin, yaraların onun həyatında buraxdığı izləri, təəssüfü, həsrəti, unutmağın çətinliyini, xatirələrin buna asanlıqla izn vermədiyini,  insanın bəzi şeyləri asan həzm edib onunla barışa bilməməsini, bəzən çıxış yolunu hər şeyi geridə qoyub baş götürüb uzaqlara getməkdə görməsini o qədər gözəl bir misalla və o qədər incə bir şəkildə, romantik çalarlarla  qələmə alıb ki, bir müddət hekayənin təsirindən çıxmaq olmur.

Sətiraltı məna və romantikayla yanaşı həmçinin mən deyərdim ki,  bir qədər satira da var bu hekayədə.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.09.2024)