Ülviyyə Əbülfəzqızı, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Həyat yeni günlərlə, yeni həftələrlə zamana təslim olaraq irəli qaçır. Təkcə zaman qaçmır, ömrümüzün günləri də zamana qaçır..

 Bu yeni həftənin ilk günü “Sevdiyin şeiri gəl mənə söylə" rubrikasının qonağı öz yazıları ilə könüllərdə yer alan yazar Şamil Ənvəroğludur.

-Xoş gördük, əziz Şamil bəy!

Şairlər gözlərin görə bilmədiyi üfüqlərdən uzaqları da görə bilirlər, hiss edirlər.

Şairlər uşaq kimidirlər, onların həssas qəlbləri kövrək uşaqlar kimi tez- tez dolur. Bu yağışların fərqi görünməz olub yalnız qəlbə yağmağıdır. Nə ildırım görünər, nə səs eşidilər. Səssiz çığırtılar, səssiz fəryadlar, səssiz sevinclər, səssiz çılğınlıqlar..

Əslində bilirəm ki, şairlərin poeziyaya sonsuz sevgisi var, sevdikləri şeirlərin də sayı çoxdur və yaşadıqları müddətdə bu say daha da artacaq.

Şamil bəy, elə bu an üçün “Sevdiyin şeiri gəl mənə söylə"- desək, hansı şeiri söyləyəcəksiniz?

- Böyük yazıçımız Hüseyn Cavid yazırdı ki: "Mənim tanrım gözəllikdir, sevgidir."

Şərq fəlsəfəsində, şərq poeziyasında sevginin Tanrı yerinə qoyulması, şərq fikir tarixində önəmli bir faktdır. Adətən şairlər də ən mükəmməl şeirlərini sevgi mövzusunda yazmışlar. Qovuşmaqla, ya da daha çox ayrılıqla bağlı; nakam sevgilər, ayrılıq, vəfasızlıq yazarların yaradıcılığında əsas yeri tutur.

Çünki elə sevgilər var ki, o sevgi nə ürəyə sığır, nə də ki yazılara. Bəzən böyük bir sevgini yazmaq mümkün olmur, şeirlə ifadə edilməsi də alınmır.

O mənada böyük şairimiz Vaqif Bayatlının şeirlərindən söyləyəcəyəm. Bu şeirlərdə dərin bir məna var.

Bu şeirlərdə sətirlərə düzülən sadə cümlələrdə böyük anlam var. Bu da şairin çox istedadlı olmasına bir dəlildir. Sevgiyə inanmaq, sevginin dəyərini anlamaq ayrı-ayrı mövzulardır. Gözdən əlillər işığı görmədiyi kimi, ürəkdən əlillər də sevgini anlaya bilməz. Eyni zamanda düşünürəm ki, sevgidən ötə bir duyğu var, onun adı anlayışdır. Çünki sevənlər güzəştə gedə bilərlər, amma anlayış göstərməyi hər kəs bacara bilməz. Söyləyirlər ki, münasibətlərdə istənilən halda düzgün münasibəti başladan sevgi, yaşadan sayqı, güvən və anlayışdır. Yalanlar isə bu gün var, sabah yoxdur. Hər kəsə, poeziyasevərlərə qarşılıqlı sevgi, sayqı və anlayış arzu edirəm. 

Sonda isə hər zaman kitabla qalın, şeirlə qalın söyləyirəm, çünki kitab insanı həyata həm hazırlayır.

Həyat ətrafımızdakı insanlardan ibarətdir, ətrafımızdakı insanlar yaxşı olanda “həyat gözəldir” söyləyirik, pis insanlarla əhatə olunuruqsa, “həyat pisdir” deyirik. Bütün ədəbiyyatsevərlərə yaxşı insanların əhatəsində olmağı arzu edirəm.

Dünyanın ən güclü adamı 

ola da bilmərəm, 

olmaq da istəmirəm. 

İstəmirəm bir kimsə 

mənimlə qorxuda bir kimsəni.

Dünyanın ən varlı adamı 

ola da bilmərəm, 

olmaq da istəmirəm. 

Mənə ən böyük dünya varı 

qapı, pəncərəsi açıq üzü-gözü gülən

bir alaçıq!

Mən səni, mən səni 

Dünyada 

hamıdan çox

sevə də bilmərəm, 

sevmək də istəmirəm, 

çünki ancaq yalandan sevənlər 

hamıdan çox sevirlər.

Mən səni sakitcə, 

yavaşca sevmək istəyirəm.

Sevmək istəyirəm 

Tanrıdan yazılantək, 

Bir balaca quş 

Öz balaca yuvasının 

küncünə qısılantək

*

Səni niyə belə sevdim, 

belə istədim niyə, 

canımdakı min tikana, 

bir gülə istədim niyə?!

Eşqdə gizlətdim bu canı .

görəmməyən varmı, 

hanı?! 

həm gizlətdim, həm də hamı 

bilə istədim niyə?

Min illərçün də Allahdan 

Gecə-gündüz, hər an, 

hər an 

səni özümə həm sultan, 

həm də, həm də 

kölə istədim niyə?! 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(22.04.2024)