Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Salam. Bu gün bəlkə bir az bayağı, bəlkə hədsiz duyğuları qarışıq bir yazıyla gəldim qarşınıza. Mən yeni mahnılar dinlədikcə bir az kədərlənib duyğusal çöküşlər yaşayan biriyəm və bugün yenə o günlərdən biridir. Bunlara duyğu məktubları da deyə bilərik, qarışıq düşüncələr başlığı da qoya bilərik. Siz necə istəsəniz, elə adlandırıb oxuyun.
Bir kəpənəyin ömrü qədərdir xəyalların ömrü. Bir kəpənəyin qanadlarıtək bərabərdir insanlar bu dünyada. Biri olmasa digəri havalanmaz, uçmaz, tək əldən səs çıxmaz misalı... Heç nə təsadüfən baş vermir bu dünyada. Ölümlər, itkilər, heç biri əbəs deyil ki. Dünyaya göndərilən hər ruhun öz mənası, öz işi var. Hər ruh da gec ya tez, qayıdır dünyaya başqa bədəndə, mən buna inanıram. Əsrlər sonra belə olsa, yenidən qovuşur yarım qalan bütün ruhlar.
Neçə -neçə Adəm və Həvvalar gəldi dünyaya yenidən. Neçə Fərhadlar aşiq oldu təkrar Şirinlərinə. Çox maraqlı bir film izləmişdim illər öncə: 2aşiq vardı. Oğlan savaşda ölür, qızsa sevgisinin həsrətinə dözməyib intahar edirdi başqasına yar olmasın deyə. Sonra dünyaya yenidən gəlib yenə qovuşmadan ölmüşdülər... Bəlkə də bəzi insanların yox, bəzi sevgilərin qismətidir yarım qalmaq, bilmirəm...
Yeni mahnılar kəşf etdikdə ən azı 4-5dəfə dinləyirəm təkrar-təkrar. Və bu gün də içimdəki yatmış hüznü oyadan bir mahnı tapdım.
"Yollarına gül dizeyim, ver elin, nerede?
Al canımı yıllarına sereyim gitme..."
Həkimlər Hippokrat andı içir, düşməni belə olsa sağaldacağına. Vəkillər şərəf andı içir, haqq ədaləti hər zaman qoruyacağına. Bəs niyə insanlar qəlb andı, sevgi andı içmir? Hə, insan onu incidənə mərhəmətli olmaqda çətinlik çəkir, amma sevən insan necə qarşısındakının ağlamasını istəyər ki? Necə canı yansın deyər ki?
Dünya... Həyat nifrət üçün, kin üçün o qədər qısadır ki. Həyat qəlb qırmaq üçün o qədər anlamsızdır ki. Əlinizdə fürsət olsa, bütün dünyaya səslənsəniz, nə deyərdiniz? Mən "sevin" deyərdim. Ağrıtsa da, qırsa da, çətin də gəlsə sevin. Düzdür, oğru olmasa doğrunun qədri bilinmir, amma siz yenə də doğru olun. Hər şeydən əvvəl sevgi Allaha məxsusdur. İlk öncə onu sevin. Sonra ailənizi, dostlarınızı, bir insanı. Çiçəkləri, heyvanları sevin. Yaşamağı sevin. Amma ən çox da sədaqəti sevin. Həyatda hər səhv bağışlanar, xəyanətdən başqa. Allah belə tövbə edən kəsləri bağışlayır, ona şirk qoşanlardan başqa. Bəs biz nəyə görə sevdiklərimizi bağışlamaqdan bu qədər acizik? Niyə üzr istəməyi, çabalamağı qürursuzluq adlandıracaq dövrə gəlmişik? İnsanların beynindəki qəlibləşmiş fikirlərdən uzaqlaşıb öz sevginizi, sevgi dilinizi kəşf edin. Mənim sevgi dilim sədaqətdir, qısqanclıqdır. Ailəmin hər hansı bir fərdinə, dostuma, sevdiyimə qarşı sədaqət və qısqanclıq. Onu hər kəsdən qorumaq istəyəcək qədər qısqanclıq və ondan başqasına yaxın durmaqdan qorxacaq qədər sədaqət. Elə mahnıda da dediyi kimi:
"Bir başkasına yaramaz bu can, üzülme..."
Sevgi diliniz, sevgi şərtiniz sizin ən böyük silahınız və gözləntinizdir, unutmayın. Bir insanı mahnılar adayacaq, şeirlər yazacaq qədər sevmək sizi zəif yox, əksinə, həqiqətən sevəbiləcək qədər güclü qəlbə sahib biri edər...
"Hayran oldun, gülüm
Bu dünya aşka büründü..
Başka-başka diyarda benden güzeli mi var?
Ömrüm birdi, bin oldu,
Sevdam coşdu, kudurdu
Aşka karşı diyarda senden güzeli mi var?"
O qədər sevin ki, dünyanız tərsinə dönəndə tərsi düzündən gözəlmiş deyin. Elə gözəl sevin ki, hər kəs sizə "xəyallar aləmindən çıx" deyəndə siz xəyallarınızı yaşamış olun, sizin sevginizi itirməkdən qorxsunlar, qazanmağa çalışsınlar. Elə mahnıda da deyildiyi kimi, sevin, ömrünüz bir ikən, min olsun!
Sevgi ilə qalın...
(Mahnı: Emre Fel: Senden güzeli mi var?)
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(12.02.2024)
