İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Salam, Torpaq.

Bu gün necəsən? Ümid edirəm ki yaxşısan.

Sən ki bu böyük dünyanın içərisində var olan əsrarəngiz təbiətin əvəz olunmaz canlılarından birisən. Qoynunda neçə-neçə nemətlər yetişir, ali varlıqlar olan bizlərə yaşamaqda dəstək olursan. Sən qədir-qiymət bilirsən. Sənə toxum verənə, ağaclar, çiçəklər bəxş edirsən.

Bizlər isə üzərində gəzərkən sənə diqqətli davranmırıq. 

Sən ki suya qarışanda palçıq, qana qarışanda Vətən olursan. Qoynunda neçə-neçə igidlər, Vətən aşiqlərini yatırırsan. Onlar sənin ağuşunda şirin yuxudadırlar.

Basdığın yerləri torpaq deyərək keçmə, tanı,

Düşün altındakı minlərcə kəfənsiz yatanı.

Sən Şəhid oğlusan, incitmə, yazıqdır atanı,

Vermə, dünyaları alsan da bu Cənnət Vətəni.

Türk şairi bu gözəl şeiri ilə səni, üzərində var olan Vətənimi, bu vətənin azadlığı üçün şirin canından keçən Şəhidləri, Qaziləri, Veteran qardaşlarımı duyması, hiss etməsi və unutmaması, qiymət verməsi üçün insanlara səslənir. Görəsən, bu səsi eşidən bizlər də deyilənlərə qulaqlarımızı bağlamır, yetərincə əhəmiyyət veririkmi? Biz sənə ədalətli olmasaq da sən bizə olan ədalətli davranışdan imtina etmə, Torpaq. Nə də olsa biz vaxtı-zamanında sənin əbədi qonaqların olacağıq.

Bir gün mən də sənin əbədi qonağın olacam. Sabah ya biri gün. O gün bəlkə də yaxındı.  Ölüm qaşla-göz arasındadır deyirlər. Biz isə ölməyəcəkmiş kimi yaşayırıq. Əslində yuxudayıq. Öləndə oyanacağıq. Və şübhəsiz ki biz də bir gün qovuşacağıq. O günədək salamat qal torpaq.

Allah bu güllü-gülüstan olan Vətən üçün, o sağ olsun deyə canını fəda etmiş Şəhidlərimizə rəhmət etsin, Qazilərimizə, Veteranlarımıza Şafi ismi ilə şəfa, can sağlığı, xeyirli ömür nəsib etsin. Amin!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(05.03.2025)