Jalə İslam, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Payızı sevməklə, payızı ölümünə yaşamaq arasında çox incə bir fərq var. Bu eynilə anı yaşamaq və zamanı dəyərləndirmək arasında olan fərqə bənzəyir. 

Zamanı ağırlaşdıran duyğuların şiddəti olduğu kimi, payızı da bu qədər çəkilməz edən onun dəhşətli soyuğunun mənəvi soyuqluq ilə mübarizəsindəki bərabərlik nəticəsidir. 

Yağışı sevmək bir növ hər şeyi olduğu kimi qəbul etmək deməkdir, amma payızı sevmək böyük ürək tələb edir. 

Sizə də elə gəlmirmi ki, payız, əslində, bizə bir çətir borcludur? 

Fəqət bizim çətirə ehtiyacımızın olduğunu kim söylədi?!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.11.2024)