Murad Vəlixanov, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Payız... 

Hər fəslin öz gözəlliyi var deyirlər. Amma payızın yeri bir başqadı mənim üçün. Daha güclü bir şəkildə ayağa qalxmağın üçün bir vəsilədir payız. Dolmuş buludlara ümidlə baxıb "Bu gün hər şey gözəl olacaq" fikrini dilinə gətirə bildiyin bir fəsildir payız. Payız üçün hər insan fərqli bir ləqəb qoyur. Kimi qızıl payız, kimi soyuq payız, kimi də Vətən müharibəsindən dolayı Şəhid fəsli deyir. 

Hər insanın məntiqində, ağlında, düşüncəsində fərqli bir yerdədi bu fəsil. Soyuq olmasına rəğmən üşümədiyin, hər rəngin insana yaraşdığı yeganə fəsildir payız. Ağacların dincəldiyi - özəlliklə yaz-yay aralığında çiçəkləyən ağacların dincəldiyi bir fəsildir. Torpağın növbəti bahara qədər nəfəs aldığı fəsildir payız. Bir payız aşiqi olaraq demək istəyirəm ki, payızın qədrini bilin, hər anının dadını çıxarın, ola bilər ki, bir gün həmin payız gələr, amma siz həyatda olmaya bilərsiniz. Rəhmətlik Vüqar Biləcərinin də dediyi kimi, "Hər sonun bir əvvəli, hər əvvəlin bir sonu var", hər şeyin, hər fəslin qədrini zamanında bilək, zamanında dadını çıxaraq. 

Necə ki, yay gələndə dənizə, rayonlara getməyə tələsiriksə payızda da eyni addımları ataq, təbiətlə təmasa qaçaq. Mənə elə gəlir ki, payızın dili olsaydı "indidən qədrimi bil, getdimsə gəlməyəcəm" deyərdi. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(17.10.2024)