Qoşqar İsmayılzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bir dəfə işlədiyim yerə bir neçə nəfər qonaq gəlmişdi. Çay içib söhbət edirdilər. Bir az  keçmiş onlardan biri məni çağırdı. Masaya yaxınlaşanda onlardan birinin professor, digərinin əməkdar rəssam olduğu məlum oldu. Masaya çatanda rəssam mənə dedi :

- Ay oğlan, (professoru işarə edərək) bu xanımı tanıyırsanmı ?!

Sualı eşidəndə bir anlıq professora zillənərək düşünsəmdə, özümü itirməyib "yox" cavabı verdim. 

Rəssam qarşılığında təəccüblənərək "sən niyə bizim dəyərli professorumuzu tanımırsan ?" sualını verdi. 

"Niyə” sualının qarşısında onlarla cavabım olduğu halda nədənsə susmağı seçdim. 

Sonradan düşünürəm ki, niyə demədin ki, ölkədə bu yöndə təbliğat, təşviqat işləri olduqca zəifdir? Televiziyalarda əksərən bozbaş verilişlər göstərilir, onun-bunun həyatına burun soxan şou maqazinlər ekranlarda yer alır. Camaatın dərdlərindən, problemlərindən istifadə edərək manipulyativ şoular düzəldilir. Çöldəki elan, afişalarda ya idmançı, ya da hər hansı bir meyxana, şoubiznes tipli konsertlər nümayiş etdirilir. 

Gərək də deyəydim. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.03.2024)