Almaz Ərgünəş Bəyazid, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

Sənə məktub göndərirəm.

Bil ki, hələ ölməmisən.

Hər misrası dəyərli , hər şeiri dərin, hər şeirində üsyankar qardaşım Sabir Yüsifoğlu, bu gün Poeziya evində səndən, şeirindən danışdıq .

Səhifənə baş çəkdim. Seirlərini bir də oxudum.

Düşündüm ki, nə qədər qüdrətli varlıq hesab olunsa da, əsrlərlə hökm sürən haqsızlıqlara, ədalətsizliklərə, ayrılıqlara çarə tapmayan insan əslində cox aciz varlıqdır. 

Bəlkə də biz Yaradanın bu dünyada yaratdığı və hələ də özümüzlə çarpışan ən qanmaz usaqlarıyıq və Allah bu həyatı bizə bir oyuncaq kimi verərək -  “qırma, sındırma  bir gün onu səndən alacağam” deyib.

Bu oyuncaqlara başı qarışanlar həyatın oyunlarında cabalayarkən sən bu oyuncaqları qırdın, sındırdın.

Bax o zaman gözəl ölüm səni daha gözəl, oyunları olmayan bir dünyaya apardı, bəlkə də...

O dünyan xoş olsun, unudulmaz dostumuz, qardaşımız.

Mən hələ ki, oyunları seyr edərək sağ və salamatam.

Məktublara aid ən gözəl şeiri sən yazdın.

Bu dünyanın bir adı da kədərdir...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(12.02.2024)