Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Əgər mənə sual olunsaydı ki, vəfat etmiş birinə zəng edəsi olsaydın, kimi seçərdin, açığı, cavab verməkdə çətinlik çəkərdim. Hər kəs yaxınlarını itirir, yaşadığımız dünyanın qanunudur bu. Demək ki, ən çox da itirdiyimiz yaxınlarla yenidən ünsiyyət istəyərdik. Bəs o yaxınlar arasında kimdən nəyi soruşardım? Ən yaxınımamı zəng edərdim, ən maraqlı suallarıma cavab verəcək olanamı? 

Mən deyəsən həqiqətən o dünyanı mənə danışacaq, məni əzablardan qorumağı həqiqətən istəyəcək birini seçərdim. Babama zəng edərdim. Heç görmədiyim, amma hamının "Yaşasaydı çox sevər, çox nazınla oynayardı. Mükəmməl biriydi” dediyi babama zəng edərdim. Həm onunla tanış olar, həm o dünyadan, Rəbbdən xəbər tutardım. Hələ də şansım varkən mənə bir az daha mənəviyyat, bir az daha ibadət aşılamasını istəyərdim. Bu dünyada hər şey keçicidir, bu cümləni tez-tez işlədirik. Amma həqiqətən də, bu dünyanın o tərəfini də düşünərək davam etməliyik yola. 

Görəsən nə qədər əməl edirik lazımi qaydalara?

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(15.01.2024)