Hümbət Həsənoğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

İnsanlar bir-birinə bağlıdırlar. Düşünürsünüz ki, qohumlar, dostlar bir-birinə polad məftillərlə bağlıdırlar, qalanları bərk iplərlə? Belə düşünmək rahatlıq və xoşbəxtlik gətirir, belə düşünməkdə də davam edin. Bunun məhz belə olduğuna inanın. 

Bu inam həyatınızda ən böyük dəstəyiniz olacaq. Amma heç vaxt bu iplərin sarsılmazlığını sınamayın. Ümid edin, inanın, amma sınamayın.

Çünki insanları, hətta yaxınları həqiqətdə bir-birinə bağlayan adi saplardır. Hə, adi pambıq saplar.

Bir kəskin söz və ya hərəkətdən o sapların asan qırılacağını görüb təəccüblənməyin də. Belədir. Bu haqda çox düşünüb özünüzü heç yormayın. Dəyərli vaxtınızı bu haqda fikirlərə də sərf etməyin, barışın və qəbul edin.

Bu səbəbdən sizi insanlara, fərqi yoxdur, doğma, yaxud yad insanlara bağlayan o saplarla çox ehtiyatla davranın. Sözünüzdə də, əməlinizdə də sabitqədəm olun.

Düzdür, o qırılan sapları təkrar bağlamaq olur, amma nə qədər yaxşı bağlamaq istəsəniz də, düyün yerləri həmişə qalacaq və görünəcək, özünüzü görməzliyə vursanız da, görünəcək və hər dəfə o düyünə görə təəssüflənəcəksiniz.

Bu yazımı da ehtiyatla bitirirəm, çünki sizlərə də nə ilə bağlandığımın fərqindəyəm.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(08.01.2024)