Ülviyyə Əbülfəzqızı, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Zaman, sən bizə meydan oxuyursan, yoxsa, biz sənə? Səninlə yarışa girmək anlamsızdımı, yoxsa, bu, sadəcə mümkün deyil?

Bəli, sən qızıldan da dəyərlisən, hər saniyən ömrümüzü qısaldır. Ömrümüz canımızda zəncirlənib axı... Zaman canımızı bu zəncirdən qurtarmağa çalışır sanki... Bu zəncir qırılsa, zaman ömrü bitiricək, ya əbədi zamansızlığa düçar edəcək...? 

Qəribə sualdır... Gözümüzü qırpmadan ağ divara zilləyib ağ rəngin öz boyasından imtina etməsi kimi. 

Amma anlamalıyıq ki, beyin diqqəti yayındırmaq üçün qeyri-adi görüntülərlə siqnal verəcək.

 Zaman anlayışını insan öz işlərini rejimə salmaq üçünmü yaratdı? Bəzən də belə düşünürük. Nə qədər haqlıyıq, bax söyləyə bilməyəcəyəm.

Tez-tez də söyləyirlər: “Dünən dünəndə qaldı, gələcək özü gələcək, bu gününün qədrini bil".  Dünəni unutmaq-  "manqurtlaşmaq" işə yarayarmı, çox vaxt da dünəni unudub növbəti səhvləri eləyirik. Zamanla oynamaq işə yaramadı axı... Zamanı yox, pis düşüncələri unudaq, pis əməlləri " əməllər siyahısından əbədi silək." " İnsanlığın düsturuna" misal olaq. 

Zamana isə yaxşı əməllərlə iz salaq. O zaman "Zaman" özü bizdən razı qalacaq. Razılıq isə qəlbində mərhəmətinin, məhəbbətinin daha da artmasına səbəb olacaq. Nəticədə daha çox gözəl əməllər əlindən gələcək. Sən özündə rahatlıq tapacaqsan. 

Bencamin Franklinin bir deyimini xatırladım: "Əgər həyatı sevirsənsə, zamanı öldürmə, çünki həyat zamana bağlıdır".  Həyat isə əməllərimiz gözəl olanda gözəldir. Zamana gözəl əməllərimizlə meydan oxusaq, o zaman biz qazanmış olarıq.

Hər şey öz zamanında gözəldir. Gec qalıb peşman olmayaq, zamanı sürətli təyyarəyə bənzədək, amma pilot özümüz olaq. Boş yerə itirməyək, idarə edib məqsədlərimizə nail olaq. Zamanı itirsək, çox şey itirmiş oluruq, çünki zamanın dəyəri onun qiymətsizliyindədir.

Onere de Balzak söyləmişdir:" Vaxt öldürmək ən bahalı əyləncədir."

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(27.11.2023)