Zəhra Allahverdiyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bu günə kimi neçə dəfələrlə baxdığım bir filmə sizlər üçün bələdçilik etmək istərdim. 

Baş rollarında Halil Sezai Paracıkoğlu ilə Melike Güner'in yer aldığı 2010 buraxılışı dram ve romantik filmi “ İncir reçeli"dir bəhs edəcəyim film. 

Bu filmə baxarkən hamı ağladığını deyirdi. Mən filmin yarısına gəldim, pis olmuşdum, amma ağlamaq dərəcəsində deyildi. Filmin sonlarına yaxın mənə çox təsir etdi. Məncə, filmin ağır hissəsi məcburi ayrılıq, yəni ölüm idi. Film süjeti barədə sizə danışmaq istəyərdim. 

Başrol olan Metin 30 yaşlarında Talkshowlar üçün ssenari yazarıdır. Onun tək gəliri ssenarilər idi. Onun bütün ssenariləri canlandırılmasa da, o ssenarilərini öz beynində canlandırırdı. Onun ən böyük xəyalı yazdığı filmin çəkilməsi idi, amma bu arzusu ürəyində qalırdı. Həmişə rədd cavabı alırdı. Hər gün getdiyi bara gedəndə Duyğu adında qızla tanış olur. Qız oğlanın evində qalır, sabahı bir not qoyub gedir. Aradan zaman keçir, onlar yenə qarşılaşır. Metin Duyğu haqqında sadəcə adını, xasiyyəti haqqında hər şeyi öyrənmişdi, hətta AIDS xəstəsi olduğunu da bilirdi. Sonra atasının da bu xəstəliyin daşıyıcısı olduğunu öyrənir . Birdən Duyğu ortalıqdan itir, Metin onu tapa bilmir. Son çarə Duyğunun atasının evinə gedir. Evdə artıq başqa bir ailə yaşadığını görür. Yeni ev sahiblərindən əvvəlki ev sahibinin öldüyünü, qızın da evini tərk etdiyini öyrənir. Qız da xəstəxanada ölüm ayağında olur. Metin onu xəstəxana yatağında görür və dünyası başına yıxılır. O özünə gələ bilmir, evinin divarının hər nöqtəsi Duyğunun sözləri, dedikləri hər bir sözün qeydləri ilə dolu olur. 

Metin gec də olsa, arzusuna çatır, filmini qəbul etdirir. Filmi üçün aktyor seçərkən aktyorlar filmin adına narazıçılıq edir. Bu Metini özündən çıxarır. Çünkü filmin adı Duyğunun ən sevdiyi “incir reçeli", yəni əncir mürəbbəsi idi . Simvolik olaraq Duyğudakı “mələk tatoosu" əvvəl Metin üçün maraqsız və mənasız gəlirdi, amma Duyğunu itirəndən sonra artıq mənasını qavradı. Metin də Duyğunun tatoosunu qolunda daşıdı. Məncə bu filmdəki ən dərin nöqtələrdəndir. 

Filmdən bəzi alıntıların tərcüməsini təqdim etmək istərdim:

1) “İncir reçeli güzeldir". - Əncir mürəbbəsi gözəldir.

2) “ Bana nefes alan hiçbir seyi sevme hakkı vermediler, ben de incir recelini sevdim.. incir receli sendin, askim!" - Nəfəs alan heç nəyi sevməyə haqqı vermədilər, ona görə də əncir mürəbbəsini sevdim.. əncir mürəbbəsi sən idin, sevgilim!

3) “GÜNAYDIN ,SOL YANIM!" - Sabahın xeyir, sol yanım. 

4)  “Ölümsüz olmak isterdim". - Ölümsüz olmaq istərdim.

5) “Babalar her zaman haklı değildir"! - Atalar hər zaman haqlı deyildir'!

6) “Sana dokunmak tüm kelimeleri yakmak gibi; Sana dokunmak tüm insanları affetmek gibi..." - Sənə toxunmaq bütün sözləri yandırmaq kimi;

Sənə toxunmaq bütün insanları bağışlamaq kimi..."

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(13.08.2024)