Murad Vəlixanov, "Ədəbiyyat və incəsənət"
9 il öncə bu gün bu tarixdə bir çox şeyin, xüsusilə də Qarabağa doğru böyük qayıdışın təməl daşı olan Aprel döyüşləri başlandı. Ermənilər qərbin və Rusiyanın dəstəyi ilə Azərbaycanı 1990-cı ildə azadlığını yenicə qazanmış gənc, səriştəsiz və ən əsası – arxasız dövlət kimi gördü. Ancaq atacaqları addımla öz sonlarını gətirdiklərindən xəbərsiz idilər.
Aprelin 1-dən 2-nə keçən gecə bütün cəbhəboyu ərazilərdə atəşkəs rejimi kobud şəkildə pozuldu. Mülki şəxslər sarıdan həlak olanlar oldu. Bu həmlə ermənilərə İkinci Qarabağ müharibəsində dəyəcək sərt şillənin ayaq səsləri oldu. Əvvəlcə ordumuz düşmənin diversiya həmləsinin qarşısını aldı və daha sonra komandanlıqdan gələn əmrə əsasən əks-hücum əməliyyatının başlanması barədə qərar qəbul olundu. 20 ilə yaxın bir müddət ərzində qurulan və ermənilərin "keçilməz" dediyi Ohanyan xətti cəbhənin bir neçə istiqamətində yarıldı.
Ermənilər nə olduğunu anlamadan artıq xeyli itkilər vermişdi. Ordumuz Tərtər rayonunun Talış kəndi ətrafındakı hakim yüksəklikləri və eləcə də Cəbrayıl rayonunun Cocuq Mərcanlı kəndini və Lələtəpə yüksəkliyini, Goranboy rayonunun Gülüstan kəndini işğaldan azad etdi.
Döyüş əməliyyatlarının dörd gün çəkməsinə baxmayaraq ordumuz ermənilərə əslində kim olduqlarına dair qısa bir xatırlatma təqdim etdi. Bu əməliyyatın keçirilməsindəki başlıca məqsəd bütün dünyaya "istəsək Qarabağı hərbi yolla azad edə bilərik. Ancaq bizim məqsədimiz bu işin sülh yolu ilə həll edilməsidir" fikrini çatdırmaq idi. İdi dedim, çünkü nə ermənilər, nə də dünya ölkələri bizim insaniyyətliliyimizi, uzatdığımız sülh əlini düzgün qiymətləndirməyərək Türkün qəzəbinə tuş gəldilər.
Nəticədə 2016-cı ilin aprel ayında yarım qalan hesabımızı 2020-ci ilin sentyabr ayında kəsdik və bizi içdən-içə çürüdən erməni adlanan gəmiricinin boynunu öz qılıncımızla vurduq.
İndi isə hər şey bizim istədiyimiz kimi gedir. QARABAĞA böyük qayıdış davam edir, işğal zamanı dağıdılan evlərimiz, məscidlərimiz, tarixi abidələrimiz yenilənir. Qısacası, QARABAĞIMIZ ilk günkü görkəminə geri dönür və dönəcəkdir də. Ermənistana və orda yaşayan revanşistlərə verilən mesaj açıqdır. Hər hansı bir işğalçılıq əməllərini yenidən baş qaldırmağa can atsalar, Bakıdakı hərbi qənimətlər parkına da, torpağın altında cəhənnəm alovundan çürüyən leşlərinə də və Bakı həbsxanasında çürüyən dırnaqarası "qəhrəmanlarına" da yaxşıca nəzər salsınlar. Bir də gördünüz ki, "DƏMİR YUMRUQ" abidəsi İrəvanda ucaldılıb. Kim bilir...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(02.04.2025)
