Heyran Zöhrabova, "Ədəbiyyat və incəsənət"
Duman dağı dolanar,
Qiyamət olar.
Duman yola sallanar,
Müsibət olar.
Müsibət oluruq biz,
Səhv düşəndə yerimiz.
Ümman gəmisi çayda
Oturar, üzməz!
Çay gəmisi, dağ boyda
Dalğaya dözməz!
Dözümsüz oluruq biz,
Səhv düşəndə yerimiz.
Muğan həsrət yağışa,
Buludlar xəsis...
Yağış tökür Talışa,
Hey-hey gərəksiz...
Gərəksiz oluruq biz,
Səhv düşəndə yerimiz.
Küt bıçaq parıldayıb
Xırçıltı salıb.
Qılınc qında pas atıb
Qında korşalıb...
Heyf... korşalırıq biz,
Səhv düşəndə yerimiz.
Ağ biləklər, gül əllər
Tarlada qabar.
Bir qeyrətsiz yekəpər
Qızılgül satar.
Qeyrətsiz oluruq biz,
Səhv düşəndə yerimiz.
Tarın pərdələrini
Düzənə qurban!
Yerdəyiş et birini,
Xaric vurarsan.
Xaric səslənirik biz,
Səhv düşəndə yerimiz.
Bu gün Azərbaycan Dövlət mükafatları laureatı, əməkdar incəsənət xadimi, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin fərdi təqaüdçüsü, xalq şairi Qabilin anım günüdür.
Qabil Allahverdi oğlu İmamverdiyev 1926-cı il avqustun 12-də Bakı şəhərində anadan olmuşdur.
Orta məktəbi bitirdikdən sonra 1944-1948-ci illərdə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun (İndiki Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti) dil və ədəbiyyat fakültəsində ali təhsil almışdır. O, 1954-1956-cı illərdə təhsilini Moskvada Maksim Qorki adına Ədəbiyyat İnstitutunun ali ədəbiyyat kurslarında davam etdirmişdir.
Əmək fəaliyyətinə 1949-1951-ci illərdə Yardımlı rayonunda və Bakı şəhərində orta məktəb müəllimi və Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunda laborant kimi çalışaraq başlayan Qabil 1951-1953-cü illərdə “Azərbaycan müəllimi” qəzetinin redaksiyasında şöbə müdiri, 1954-cü ildə “Kommunist” qəzeti redaksiyasında tərcüməçi-redaktor, 1957-1958-ci illərdə Azərbaycan Dövlət Televiziya və Radio Verilişləri Komitəsində ədəbi-dram verilişləri redaksiyasının məsul redaktoru, 1960-1972-ci illərdə “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin redaksiyasında poeziya şöbəsinin müdiri, 1975-1979-cu illərdə “Azərbaycan” jurnalı redaksiyasında ədəb işçi və baş redaktor müavini vəzifələrində işləmişdir.
Fəaliyyətlərinə görə o, bir sıra fəxri ad və medallarla, o cümlədən Azərbaycan Respublikasının ali dövlət mükafatları “Şöhrət” və “İstiqlal” ordenləri ilə təltif olunmuşdur.
Şair ədəbi fəaliyyətə 1944-cü ildə “Ədəbiyyat” qəzetində çap olunan "Gəl baharım” adlı şeiri ilə başlamışdır. Bundan sonra şairin müxtəlif illərdə “Səhər açılır”, "Mənim mavi Xəzərim”, "Küləkli havalarda”, Qoy danışsın təbiət”, “Vətəndaş sərnişinlər” və s. kitabları işıq üzü görmüşdür.
Yaradıcılıq zirvəsi hesab edilən “Nəsimi” poeması ilə böyük rəğbət qazanan şairin “Səhv düşəndə yerimiz”, "Bakılı”, “Qarışdırma”, “Çörək”, “Təmizlik”, “Gülləbaran eylədilər”, “Nəsimi bazarında”, “Beşiyimdir - məzarımdır o mənim”, “Dağlar”, “Azərbaycan torpağı” və s. kimi şeirləri də oxucular tərəfindən ayrıca sevilir.
Qabil İmamverdiyev 2007-ci il aprelin 4-də 81 yaşında vəfat etmiş, Fəxri xiyabanda dəfn olunmuşdur.
Mən səni xatırlaram
Xəzərin dalğaları
Qalxanda-alçalanda.
Külək qoşa çinarı
Tərpədib aram-aram
Həzin layla çalanda,
Mən səni xatırlaram.
Mən səni xatırlaram
Ellərdə, obalarda
Körpələr dil açanda.
İlk qarda, ilk baharda
Neçə-neçə arzu-kam
Qönçətək gül açanda,
Mən səni xatırlaram.
Mən səni xatırlaram
Zirvələri aşanda,
Yaratmaq atəşilə
Qaynayanda, daşanda.
Hər qızıl telli səhər,
Hər gümüş telli axşam,
Mən səni xatırlaram.
Mən səni xatırlaram
Kürün sakit səsində,
Burulğanlı Arazın
Üsyankar nəğməsində
Qəlbinin vurğusunu
Hiss edərəm, duyaram,
Mən səni xatırlaram.
Mən səni xatırlaram
Durna keçəndə göydən,
Quzular mələşəndə,
Göz yaşaranda neydən.
Gəlib çoban qardaşın
Boynuna qol salaram,
Mən səni xatırlaram.
Mən səni xatırlaram
Desən də, deməsən də...
Şe`rin dilimdə əzbər.
Elləri vəsf edəni
Haçan unudub ellər?
Vətən məhəbbətinə
Qəlbimdə sonsuz inam
Mən səni xatırlaram.
Mən səni xatırlaram
Yaşıllıqlar içində
Sarı yarpaq kimi yox,
Gözdən uzaq kimi yox.
İlham çiçəklərinə,
Ümman diləklərinə
Ürəyimdə ehtiram,
Mən səni xatırlaram.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.04.2024)
