Habil Yaşar, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Yenicə qayıtmışdım Qardaş Türkiyədən Azərbaycana.
Bir ömür unudulmayacaq xatirələrlə dolu böyük sevinc və coşqu içində. Amma bu sevincimin kədərlə əvəzlənəcəyini hardan bilə bilərdim ki...
Təqvimlər 06.02.2023 göstərərkən hər kəs kimi mən də səhəri böyük bir hüznlə açmalı oldum. Mobil telefonumu əlimə alarkən gördüklərimin sadəcə bir yuxu olmasını arzulamış, dilim söz tutmayacaq qədər yerimdə donub qalmışdım. Yer yerindən oynamış, dağlar silkələnmişdi o gecə...
Amansızcasına zəlzələ bağrımıza xəncər vurmuşdu saatlar 04.17-ni göstərərkən. Kahramanmaraş, Hatay, Adana, Gaziantep, Malatya, Kilis, Adıyaman, Diyarbakır, Şanlıurfa ve Osmaniye titrəyərkən ruhumuz da sarsılmışdı, qan ağlamışdı gözlərimiz... Onminlərlə qardaşımız can almışdı canımızdan. Hər ürəkdə min arzu yox olmuşdu, hər arzuda min xəyal...
Nə biləydik saatlar sonra, daha dəqiq 13.24-də bir daha titrəyəcəkdi yer, yenidən artacaqdı şəhidlərimizin sayı...
Kim deyir ki, aramızda yoxdu onlar,
Yox olarmı Sonsuzadək qəlbimizdə yaşayanlar...
Başın Sağ Olsun Türkiyəm!
Başın Sağ Olsun Türk Dünyası!
Biz vardıq, biz varıq, biz olacağıq...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(06.01.2024)
