Sərtyel, “Ədəbiyyat və incəsənət”

1.

Yaxşı, bu robot deyək ki, şairin əvəzinə şeir yazdı. Bəs dostları ilə soobrazim edib saatlarla çayxanada oturmağı, çibuş şüşələrini boşaldıb zapoya getməyi necə, bacaracaqmı? 

2.

Hər ölkənin öz səfehləri var.

Ancaq səgehlərin öz ölkələri ki yoxdur?

3.

Kişi ailəsindən getdi və azdı. 

4.

Kişi dəlləkxanası barberşop, qadınınkı studio adlandırıldı. Mağaza market, şadlıq sarayı palas, univermaq moll adını aldı. Milis polis, institut universitet, texnikum kollec oldu. 3 və 5 qəpiklik qazlı su kolayla, fantayla əvəzləndi. Küçədə qadının yanında söyüş söyməmək, ictimai nəqliyyatda özündən böyüyə yer vermək, növbəyə durub köşkdən qəzet almaq - daha nələr, nələr arxaikləşdi. “Vay-fay parolunu deyərdiniz də”, “konturun var?” kimi neologizmlər peyda oldu. 

Dəyişməyən tək şey “nə var, nə yox” sualından sonra soyuq duş kimi gələn “özgə nə var, nə yox” sualı oldu. 

5.

-Bərxudar kişi rəhmətə getdi. Qara kürü buterbrodu ilə hisə verilmiş nərə balığından yeyib yeddi illik Bordo şərabı içdiyi yerdə ürəktutmasından getdi.

-Nə gözəl ölümdür! 

6.

-Əməkhaqları 2014-cü ilə baxmış artıb.

-Harada? Dövlətdə, yoxsa özəl sektorda?

-Arzularda. 

7.

İki narkoman söhbət edir:

-Səncə it yaxşıdır, yoxsa pişik?

-Nə bilim. Niyə soruşdun ki?

-Pişik yaxşıdır. İtsə sukadır. İyləyib marihuananın yerini taparaq polisə işləyir.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(02.05.2024)