Ülviyyə Hrydərova yazır

Rüstəm İbrahimbəyovun doğum günü ilə bağlı məzarını zirarət etdim. Düzü, heç kimə xüsusi dəvət gəlməmişdi. Yəni kim istəyirdi gedə bilərdi. Birinci Fəxri Xiyabanın darvazasından içəri girəndə gördüm uzaqdan Xalq yazıçısı Anar ağır addımlarla dostu Rüstəm müəllimin məzarından ayrılıb əlində bir dəstə güllə daha bir yaxın dostu Vaqif Səmədoğlunun uyuduğu məzara doğru gedir. Yanında heç kim yox idi. Mənzərə məni o qədər duyğulandırdı. Onu heç vaxt unutmaram. Anar müəllimə yaxınlaşa da bilərdim. Amma narahat etmək istəmədim. Eləcə ayaq saxlayıb uzaqdan baxdım. Anar müəllimin dostluğu da bir nümunədir. Fəxri Xiyabandan çıxanda gördüm Ramiz Həsənoğlu maşınını parkovka edir. Buna əbədi, əzəli dostluq deyilir. Anar müəllimə, Ramiz müəllimə can sağlığı arzulayıram! Rüstəm müəllimə, Vaqif müəllimə Uca Tanrıdan rəhmət diləyirəm. Nur içində yatsınlar!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.02.2023)