“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Poetik qiraət rubrikasında bu gün sizlərə şair Əlizadə Nurinin şeirini təqdim edirik.

Küçədən nəğmə keçir…

Təzə hava çalınır,

Qəmin köhnə sazında.

Yad dildə danışırıq

Doğmaların yasında.

Qocalıram deyəsən,

Söz içimdə paslanır.

Bir şimal şəhəriyəm-

Günəş mənə nazlanır…

Qıfılbəndmiş göy üzü-

Tanrı vermir açarı.

Küçədən nəğmə keçir

Çağır gəlsin içəri…

Yıxılıram, ilahi

Ümid də yox tutmağa.

Neçə eşq həsr etmişəm,

İlk eşqi unutmağa.

Bu bacasız evlərə,

Tanrı, barı divar ver.

Yanına gəlmək üçün

Mənə bir nərdivan ver…

Bəlkə yaşamamışam,

Amma ömür sürmüşəm.

Bir dilənçi ovcuna

Yüz dəfə hönkürmüşəm…

… Qucaqlamaq öyrədin,

Bu kəsilmiş qollara.

Yolu düz çəkmədiniz-

Düşdük əyri yollara…

Ədəbiyyat və incəsənət”

(17.072023)