Ömrünün son dönəmində dünyaşöhrətli kolumbiyalı yazıçı Qabriel Qarsia Markes bur neçə əsər yazıb ki, onlardan biri də onun etiraflarıdır. “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı sizlər üçün faydalı olacaq deyə həmin etirafları diqqətinizə çatdırır.

- 15 yaşımda öyrəndim ki, hər şeyi hamıdan yaxşı analar bilir, bəzən də atalar.

- 20 yaşımda anladım ki, əyri işin faydası yoxdur, lap ustalıqla yerinə yetirilsə belə.

- 25 yaşımda bildim ki, çağa ananı səkkiz saatlıq gündüzdən məhrum edir.

- 30 yaşımda başa düşdüm ki, kişinin cazibəsi gücündə, qadının gücü isə cazibəsindədir.

- 35 yaşımda anladım ki, gələcək insana irsən ötürülən bir şey deyil, özünün yaratdığı bir şeydir.

- 40 yaşımda dərk etdim ki, xoşbəxt yaşamağın sirri sevdiyin işlə məşğul olmaqda deyil, məşğul olduğun işi sevməkdədir.

- 45 yaşımda anladım ki, insan həyatının 10 faizi başına gələnlərdən, 90 faizi isə onlara verdiyi reaksiyadan ibarətdir.

- 50 yaşımda bildim ki, kitab insanın ən yaxın dostu, kor-koranə təqlid isə ən pis düşməndir.

- 55 yaşımda dərk etdim ki, kiçik qərarları beyinlə qəbul etmək lazımdır, böyük qərarları isə ürəklə.

- 60 yaşımda hiss etdim ki, sevgisiz fədakarlıq etmək olar, amma fədakarlıqsız sevmək əsla mümkün deyil.

- 65 yaşımda bildim ki, insan uzun ömürdən ləzzət ala bilmək üçün lazım olanı yeyəndən sonra istədiyini də yeməlidir.

- 70 yaşımda öyrəndim ki, həyatda əsas məsələ əlində yaxşı kitabların olması deyil, pis kitablarla yaxşı oynamağı bacarmalıdır.

- 75 yaşımda bildim ki, insan özünü yetgin saymadıqca kamilləşməkdə davam edir, özünü yetgin zənn edən anda isə bəlaya düçar olur.

- 80 yaşımda anladım ki, sevmək və sevilmək dünyanın ən böyük ləzzətidir.

- 85 yaşımda başa düşdüm ki, həyat, doğrudan da gözəldir.

P.S. Bəs siz hansı yaşınızda nəyi anladınız? Yazıb bizə göndərə bilərsiniz. Ən yaxşı etirafları portalımızda dərc edəcəyik. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(03.07.2023)