“Könlüm güman içindədir…” - Ələddin İncəli Featured

Qazax həm yazarlar oylağıdır, üstəlik, həm də uzunömürlü yazarlar oylağıdır. Vidadi Babanlı 96-nı, Nəriman Həsənzadə 94-ü yola salıb 100-ə doğru yürüyürlər. Çox təəssüf ki, onlarla daban-daban gələn Ələddin İncəli haqq dünyasına qovuşdu. Bu həftəsonu ustad şairin anadan olmasının 92-ci ildönümünü yaxınları və şeirsevərlər yenə də onsuz qeyd etdilər. 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı şair, publisist, jurnalist, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, müxtəlif illərdə " Əməkdə fərqlənməyə görə", " Rəşadətli əməyə görə", "Əmək veteranı" medalları ilə təltif olunmuş Ələddin İncəlinin şeirıərini diqqətinizə çatdırır.

 

 

İÇİNDƏDİ

 

Dərə keçib, dağ aşıram,

Dağlar duman içindədir.

Mən könlümlə danışıram,

Könlüm güman içindədi.

 

Dağlar-dağın qoynundadı,

Gül-yarpağın qoynundadı,

Zər-torpağın qoynundadı

Yaxşı-yaman içindədi.

 

Nə gur seləm, nə gurşadam,

Nə şagirdəm, nə ustadam,

Hələ naşı bir səyyadam,

Oxum kaman içindədi.

 

Gah yad oldum dərdə-qəmə,

Gah da endim zildən bəmə,

"Ay İncəli, çox yaz" - demə,

Söz də zaman içindədi.

 

 

QƏLƏMDƏN ÖPƏRƏM

 

Əgər təmizdisə, boyasızdısa,

Üzündən öpərəm buxaq qarışıq.

Məsun baxışların riyasızdısa,

Gözündən öpərəm yanaq qarışıq.

 

Alqış almısansa, elindən, gözəl,

Xəta çıxmayıbsa, əlindən, gözəl,

İnciyən yoxdusa, dilindən, gözəl,

Dilindən öpərəm dodaq qarışıq.

 

Sürüşdür çiyninə, gülüm, şalını,

Barı aydın görək gül camalını,

Telərin örtməsə qara xalını,

Telindən öpərəm daraq qarışıq.

 

Ələddin gəncləşib yenidən coşsa.

Qəlbinin sevdası qaynayıb daşsa.

Hüsnünə yaraşan bir şeir qoşsa,

Qələmdən öpərəm varaq qarışıq.

 

 

CEYRANI

 

Vurğun kimi sevsən, məha eləməzsən,

Sözlə gətirərsən yola ceyranı.

Bir az uzaqlaşsa, səhv eləməzsən-

Bənzətsən üfüqdə xala ceyranı.

 

Yanı gah balalı, gah təkəlidi,

Qorxaqdı, hürkəkdi, səksəkəlidi,

Gözəllik özü də təhlükəlidi,

Odur ki, tez tapır bəla ceyranı.

 

Sən mahir ovçusan, maşından əl çək,

İnsafsız, motorla birdimi ürək?!

Kişisən, piyada düzə çıx, görək,

Qovmaqla tuturmu tula ceyranı.

 

Səyyad, bir şiş kabab can verməz sana,

O zərif xilqəti bir an duysana,

Ayaq saxlayır ki, yormasın ana

Dalınca tövşüyən bala ceyranı.

 

Yoxsa, elə uçar, süzgün ox olar,

Bir göz qırpımında qaçıb yox olar,

Nəfsi cilovlasaq-artar, çoxalar,

Görərik gözləri ala ceyranı.

 

Eşit, ay ocağın-közün sahibi,

Nə deyər Ələddin-sözün sahibi,

Muğan düzü kimi düzün sahibi,

Məgər istəməzmi ola ceyranı?!

 

 

BİLMƏDİM

 

Yarım köçən gündən bəri

Gülə bilmədim - bilmədim!

Aramsız axan yaşımı

Silə bilmədim-bilmədim!

 

Yaşamaq olarmış yarsız,

Yaşayırsan ixtiyarsız!..

Yaşadım da arsız-arsız,

Ölə bilmədim-bilmədim!

 

Açsan ömür kitabımı,

Görərsən dərdə tabımı.

Fələklə haqq-həsabımı

Bölə bilmədim-bilmədim!

 

Rast oldum çox nanəcibə,

Acgözə, paxıla, bicə!..

Onlarla "ortaq məxrəcə"

Gələ bilmədim-bilmədim!

 

Qayğılar qatdı başımı,

Düşünüb çatdım qaşımı!

Necə yaşadım yaşımı.

Bilə bilmədim-bilmədim!

 

Bəxtin oxu dəydi daşa!.

Azmı-çoxmu qalıb qışa,

Yetişibmi ömür başa?

Hələ bilmədim-bilmədim!

 

İncəli pirmi-ocaqmı?

Yaddaşlarda qalacaqmı,

Öz haqqını alacaqmı?

Lələ, bilmədim-bilmədim!

 

 

GÖNDƏR

 

Tanrım, ərzə nə davakar,

Nə cığal bəndələr göndər.

Nə lovğa, nə təkəbbürlü,

Nə dağal bəndələr göndər.

 

Nə "dünya mənimdi" - deyən,

Nə kasıb-kusubu döyən,

Nə zəhmət çəkməyib yeyən,

Nə kahal bəndələr göndər.

 

Görməyək tələ-torları,

Görməyək qəlbi korları.

Yer tutmur haramxorları,

Pak, halal bəndələr göndər.

Bir də yonmağa codları

Kəsərli rəndələr göndər.

 

 

BƏXTƏVƏR

 

Zəhmət çəkib, zəhmətinin haqqını

Alan varsa - bəxtəvərdi, bəxtəvət.

Mayasına heç vaxt haram qatmayan

Kalan varsa - bəxtəvərdi, bəxtəvər.

 

Nə qədər ki, gəlib-gedir nəfəsin,

Olaydı kaş yaşamağa həvəsin.

Üzündə nur, dodağında təbəssüm

Plan varsa - bəxtəvərdi, bəxtəvər.

 

İncəli, çək sən də sözün nazını,

Atma hələ qələmini, yazını.

Ulu Qorqud dədəmizin sazını

Çalan varsa - bəxtəvərdi, bəxtəvər.

 

 

BƏNÖVŞƏNİ

 

Bəlkə ölüb getdim, yazı görmədim,

Gülüm, o dağlardan dər bənövşəni.

Nazik əllərinlə seçib-oxşayıb

Qəbrimin üstünə sər bənövşəni.

 

Bəlkə incə ruhum xoşahal ola,

Bəlkə yaman dillər susa, lal ola.

O güllər üç rəngdə: ağ, göy, al ola,

De, şair sevməzmi hər bənövşəni.

 

Gərdiş dövranımı devirdi, deynən,

Vurub iqbalımı çevirdi - deynən.

Əllədin İncəli sevirdi - deynən,

Şehli bənövşəni, tər bənövşəni.

 

 

ONUNLA GETDİ

 

Səmada bir ulduz parlayıb söndü,

Gözəl Məlahətim onunla getdi.

Elə bil taleyim tərsinə döndü,

Bəxtim, səadətim onunla getdi.

 

Yarım məndən ötrü nur - işığıydı,

Gülün səhəriydi, gur işığıydı.

Bu şair ömrümə yaraşığıydı,

Şerim, şeriyyətim onunla getdi.

 

Ələddin İncəli, desən qürurum,

Şeirdə uğurum, işdə uğurum,

Qolumda qüvvətim, gözümdə nurum,

Dizimdən taqətim onunla getdi.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(22.05.2023)

Sayt Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərəfdaşı olaraq yenilənmiş, yeni bölmələr əlavə ediımiş, layihənin təbliği üzrə funksional fəaliyyət aparılmışdır.