Poetik qiraət rubrikasında oxucularımıza gənc şair, Nigar Həsənzadənin “Söz” layihəsinin üzvü Cavid Qasımovun “O gün yadımdadır…” şeirini təqdim edirik. Bəyənəcəyinizə əminik. 

O gün yadımdadır, qarışqalar da 

Yeraltı bahardan qayıdırdılar,

Çiçəklər təzəcə dil açmışdı ki ,

Arılar nahardan qayıdırdılar.

Mən isə dənizdən şeir deyirdim

Qanadı qırılmış qağayılara.

O gün yadımdadır, yarasalardan

Gecənin qanını götürürdülər.

Hə, hə ..

Yadımdadır çarpayısında

uzanan adama köçürürdülər.

Mən isə həyatdan şeir deyirdim

Gecəni yatmayan səfil dostuma.

O gün yadımdadır, işıqforların

Gözləri hirsindən qan bağlamışdı.

Görmüşdü uzaqda işıq dirəyin

Kimsəsiz bir uşaq qucaqlamışdı.

Mən isə anadan şeir deyirdim

Körpələr evinin darvazasında.

O gün yadımdadır, dostum gəlmədi ,

Onu da bayraqla gətirmişdilər.

Heç vaxt uzaqlara ata bilməyən 

Ayağın uzaqdan götürmüşdülər.

Mən isə yollardan şeir deyirdim

Oğlu itgin düşmüş ata evində. 

O gün yadımdadır, ağaclar hələ

Körpə meyvələrin bəsləyirdilər.

Dəcəl uşaqları meyvə dərməyə

Kölgə-kölgə düşüb səsləyirdilər.

Mən isə qocaya şeir deyirdim

Meyvədən xəbərsiz əlağacından. 

O gün yadımdadır, xatırlayıram 

Daha günüm yoxdur xatırlanası.

Söz verdim Allaha, şeir yazmaram

Qadın qulağına pıçıldanası.

O gün yadındadır?

- Yadımda deyil...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(27.12.2022)