“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının növbəti şair qonağı Mingəçevirdəndir, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Mingəçevir bölməsinin sədri İsmayıl İmanzadədir.
İmanzadə İsmayıl Səlim oğlu Cəbrayıl rayonunun Böyük Mərcanlı kəndində anadan olub. 1980-ci ildən indiyə kimi otuz kitabı nəşr olunub. 1993-cü ilin noyabr ayından müvəqqəti olaraq Mingəçevirdə məskunlaşıb.
ANA VƏTƏN SƏNİNDİR
Ulu Tanrıdan cəmi şəhidlərimizə
qəni-qəni rəhmət diləyirəm!
Şəhidim, əhsən sənə,
Vətənə bəxş etdiyin
Zəfərin nə gözəlmiş!
Yurd amalınla birgə
Şəhid ucalığından
Tanrının dərgahına
Səfərin nə gözəlmiş!
Könlümüzü oxşadı
Yenilməz hünərindən
Soraq verən hər anın.
Gəzdi dildə-ağızda
Torpağın sinəsinə
Al qanınla yazdığın
Qəhrəmanlıq dastanın...
Bu müqəddəs savaşda
Düşmən bağrı çatladan
Cəsarətinə alqış!
Nəsillərə nümunə -
Ülvi Vətən eşqinə,
Saf niyyətinə alqış!
Şəhidim, ölümünlə
Dönüb ölümsüz oldun,
Qazandığın bu halal
Şöhrət, ad-san sənindir!
Haqqın var zaman-zaman
Əbədi yaşamağa,
İndi hamıdan qabaq
Uğrunda can verdiyin
Qarabağ, Ana Vətən -
Azərbaycan sənindir!
09.12.2020
GƏLDİM
Dünyanın hər üzünə
Olmadm halı, gəldim.
Nə atlı, nə dəvəli,
Nə barxanalı gəldim.
Şaxtalı qışı gördüm,
Qarı-yağışı gördüm.
Eniş-yoxuşu gördüm,
Dolandım yalı, gəldim.
Təzə arzu-həvəsdim,
Yaşamağa tələsdim.
Zülmət qarşımı kəsdi,
Azmadım yolu, gəldim.
Üstümə yağanda daş,
Bildim nədir cəng-savaş.
Dünyaya əlləri boş,
Ürəyi dolu gəldim.
03.06.2020
ALDATMA ÖZÜNÜ, BU SEVGİ DEYİL...
Ötəri istəyin üstə azca əs,
Əgər bu sevgiysə, közü hanı bəs?
İsitməz ürəyi hər yersiz həvəs -
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.
Bulanıq su kimi durulmaz axsa,
Bir çiçək bitirməz min il də yağsa.
Ruhunda bir leysan havası yoxsa -
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.
Küləksə, hər səmtə əsən de, ona,
Ömürdən günləri kəsən de, ona.
Sevgidən başqa nə desən de, ona -
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.
Gözləmə, gümanın axırı olmur,
Həsrətin yüngülü, ağırı olmur.
Belə sevdaların axırı olmur -
Aldatma özünü, bu sevgi deyil.
GƏLİRƏM
Halallıq ver gedim, Kürüm,
Gözləyir Qurbanim, Pərim.
Xudafərin nazlı Dirim –
Araz ünvanlım, gəlirəm.
Ulu Tanrım verdi aman,
Xar oldu savaşda “yaman”.
Haqq evim Hacı Qaraman –
Səbri gümanlım, gəlirəm.
Cəbrayılım - ata elim,
Açıq alnım, “uzun” dilim.
Sona çatıb ta nisgilim –
Şərəflim-şanlım, gəlirəm.
Teyim, Qalam, Ziyaratım,
Şanım-şöhrətim, urvatım.
Büllur Kəhriz toy-büsatım –
Tarım-kamanlım, gəlirəm.
Yovşan ətirli Gəyənim,
Ərəni-mərdi öyənim.
Geriyə qayıt deyənim –
Düşmənlə qanlım, gəlirəm.
Tumasatam, Ağoğlanım,
Ta sızlamaz bir də canım.
Gordubabam, adım-sanım –
Yazı dumanlım, gəlirəm.
Əsiri olmadım yadın,
Damağımda qalıb dadın.
Dilimdən düşməyib adın –
Böyük Mərcanlım, gəlirəm.
08.01.2021
АNАMIN ƏLLƏRİ
Аnаmın əlləri tоrpаğа bənzər,
Ömrümün dil аçаn hər izi оrdа.
Еlimin-оbаmın dоlu ürəyi,
Yurdumun gеcəsi, gündüzü оrdа.
О, yоlum üstündə günəştək yаnаr,
Оnsuz nеçə аrzum qаlаr yаrıdа.
Bu kövrək əllərdən zəmi bоylаnаr,
Sünbültək dən tutаr bаrmаqlаrı dа.
Bu əllər düzlüyə, sаflığа аrха,
Niyyəti su kimi durulаr оnun.
Çətin ki, zəhmətdən çəkinə-qоrха,
Çətin ki, ümidi qırılа оnun.
Аnаmın əlləri tоrpаğа bənzər,
Hər təzə addımım, hər izim оrdа.
Bаrlı tаrlаlаrım, ulu dаğlаrım,
Kükrəyən çаylаrım, dənizim оrdа.
Qəzəbdən düyülər dаrdа-çətində,
Yadların önündə аçılаn dеyil.
Yаşаmаq еşqi vаr əzəmətində,
Bu əllər hеç zаmаn kiçilən dеyil.
GƏLİRƏM, TORPAQ, GƏLİRƏM…
Halal duzum-çörəyimsən,
Saf niyyətli ürəyimsən.
Basılmayan kürəyimsən
Bilirəm, torpaq, bilirəm!
Havam-suyumsan bir udum,
Eşqin tükənməz umudum.
Yadında qalıbmı adım,
Gəlirəm, torpaq, gəlirəm!
Şipşirin avazam, səsəm
Yamyaşıl arzu-həvəsəm.
Kəfənim ol, nə vaxt desəm,
Ölürəm, torpaq, ölürəm!
01.01.2025
SÖZÜN ŞƏKLİNİ ÇƏKİRƏM
Kipriklərim “fırça” imiş,
Sözün şəklini çəkirəm.
Gözlərimdə şölə saçan
Közün şəklini çəkirəm.
Günlər keçir bir an kimi,
Səbrim sönmüş vulkan kimi...
“Çoxdan” əlim çıxan kimi
“Azın” şəklini çəkirəm.
Arzu, ümid qol-budağım,
Kəlmələrim buğum-buğum.
Könlümdə gəzib tapdığım
Yazın şəklini çəkirəm.
Boş görəndə əllərimi,
Gəzirəm “əkin” yerimi.
Səsləyib ilham pərimi
Nazın şəklini çəkirəm.
17.01.2025
GƏL
(Şair dostum Əbülfət Mədətoğlunun
təbirincə desəm,-bir qadına...)
Şahiddir o çığır, iz
Yad deyildik axı, biz...
Özgə səmtə tutma üz,
Gəl, hamıdan öndə, gəl!
Susub qalma daş kimi,
Dön geri, sirdaş kimi.
Gəlsən, qaranquş kimi
Yazın çəhlimində gəl!
Vaxt yeyin, ömür qısa,
Dön ən şirin avaza.
Geciksən, heç olmasa
Ya səsdə, ya ündə gəl!
Nur saçanda gülüşün,
O xoş günləri düşün...
Əgər çoxdusa işin,
Demirəm ha... gündə gəl!
Lal həsrət ömrün yükü,
Sənsən ürəyimdəki...
Gec qayıtsan da təki
Qəm-qüssədən gendə gəl!
Yalqız qaldığım yerdə
Eşqin məlhəmdi dərdə...
Nə görmüsən şəhərdə,
Kəndə gəl ey... kəndə gəl!
30.01.2025
DEMƏ
Ömrüm boyu yan keçsəm də axından,
Hər yetəni tanımadım yaxından.
Əcəl gəlib yapışanda yaxamdan,
Tez ol, ölüm şərbətini iç,-demə.
Dost bildiyim ürəyimi sındırıb,
Həyat məni “döyə-döyə” qandırıb.
Öz əlinlə körpüləri yandırıb
Mənə, namərd körpüsündən keç,- demə.
Bu gedişin əyrisi nə, düzü nə,
Tamarzıyam məhəbbətin közünə.
Saf eşqimin kül üfürüb gözünə,
Özün gedib öz tayını seç,-demə
Gözlərimdə şimşək kimi çaxmısan.
Necə deyim durulanda axmısan?
Bir vədələr axırıma çıxmısan,
Baxışların qatil imiş heç demə...
05.02.2025
HƏR GECƏ ÖLÜRƏM YUXULARIMDA...
Hər gecə ölürəm yuxularımda,
Hər səhər təzədən dirilirəm mən.
Könlümdə çağlayan duyğularımda
Çalxana-çalxana duruluram mən.
Qəm-qüssə çiynimdə qara tabutum,
Zülmətdən qaçıram al günəş kimi.
Saflıq axtarıram hərdən bir udum,
Sınağa çəkəndə illər qəlbimi.
Həyat dözlərimdə yarımçıq yuxu,
Ovulub içimdə səsim, harayım.
Gedən köç qayıtmır... onu mən axı,
Necə soraqlayım, harda arayım?!
Anlar ötüb keçir lal kimi səssiz,
Kövrək xatirələr yolur “saçını”.
Taleyin hökmüylə titrəyəndə diz,
Hər sual qurulan dar ağacımı?..
Köksümdə nisgilin şırımı dərin,
Xəyalım sabaha üz tutan cığır.
Gözümdən yayınıb itən illərin
Tüstüsü hələ də başımdan çıxır...
21.01.2025
NЕCƏSƏN
Sаlаm, yаmаclаrın yаşıl tаlаsı,
Gеtsəm оdun-közün kimə qаlаsı?
Gəlirəm... yoldayam а dаğ lаlаsı -
Mənim al yanaqlı qızım, nеcəsən?
Ruhumа dоğmаdır kаmаn dа, nеy də,
Аh çəkdim, buludlаr titrədi göydə.
Yаyın оrtаsındа, qаrlı quzеydə -
Gözləri qаmаşаn, buzum, nеcəsən?
Sənət mеydаnındааslаnım, şirim
Ustаd Ələsgərim, Dədə Şəmşirim.
Sənət aləmində оcаğım-pirim -
Аy durnа bоğаzlı sаzım, nеcəsən?
Çəmənə dаd vеrən, şеhli çiçəklik,
Yахın gəl, qəlbimi üzməsin təklik.
Еşqindən dəliyəm, хınаlı kəklik -
Dеyimmi, şəkərim-duzum, nеcəsən?
Dərə zülmət quyu, yохuş pilləkən
Kimdir yаmаcdаkı dаşlаrı “əkən”?
Nərgizin şəklini qаr üstə çəkən -
Novruzum, хоş gördük, yаzım nеcəsən?..
QORXMA, MƏLƏKDİ GƏLƏN
Tanrıdan yoxsa əlac,
Dərddən ha gizlən, ha qaç.
Qollarını geniş aç -
Arzu-diləkdi gələn.
Hər saralan dən deyil,
Bəxt adam sevən deyil.
Bəlkə heç kəfən deyil -
Bəlkə bələkdi gələn?
Sel gəlsə, demə arx var,
Təpədən qabaq dağ var.
Hələ yağışa çox var -
Hələ küləkdi gələn.
Gedənlər dönməz geri,
Bu bir ilahi sirri.
Ölümün üstə yeri -
Qorxma, mələkdi gələn.
SÖZ
Avazıdır ötüb keçən hər anın,
Heç vaxt gizli saxlamayıb ünvanın.
Qobustanda daş köynəkli dastanın,
Mürgüləyən yaddaşında sirdi, söz.
Sədasıymış torpağın da, daşın da,
Şəhiddi, qazidi yurd savaşında...
Saxlamışam ürəyimin başında,
Dəyərlidir sərraf olan yerdə söz.
Hər şah beyti çiçək kimi təzə-tər,
“Bəsləsən” sal daşın üstə də bitər...
Öz qınına tez çəkilər qəm-kədər,
Məlhəm kimi yaxılanda dərdə söz.
Halallığı açıq alnım, ağ üzüm,
Hər misrası göz oxşayan bir düzüm...
Nə yaxşı ki yaddaşında var izim,
Həmdəmimdi qələm-kağız, bir də söz...
25.04.2024
BƏLKƏ...
Duman qan-qadalı qaranlıq kaha,
Bəzən bir parça daş, zərdən də baha.
Nədənsə gecikib qalmır sabaha -
Zülmət bir gecəlik qonaqdı bəlkə?
Özgə aləmi var yazın, qışın da,
Hakimdir gözlə qaş, ər savaşında.
Şimşək qara buludların başında -
Çatlayan odlu bir çanaqdı bəlkə?
Sal daşlar yamacın köhnə başmağı,
Külək təbiətin əsib coşmağı.
Sübh çağı, həyalı qadın yaşmağı -
Dan yeri qızaran yanaqdı bəlkə?
Can sızlar nahaqq qan tökülən yerdə,
İnsanlıq möhtacdır ərənə-mərdə...
Tanrı bəxş edibsə, şükr elə dərdə -
Bu da bir imtahan, sınaqdı bəlkə?..
06.05.2024
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(25.03.2025)
