Ariz Alpsoy (Həsənov Ariz Arif oğlu) 15 fevral 2001-ci ildə Gəncə şəhərində anadan olub. 2018-2022-ci illərdə Rusiya Federasiyasının Volqoqrad Dövlət Universitetində hüquqşünaslıq ixtisası üzrə ali təhsil alıb. 2022-ci ildə Çuvaşıstan Respublikasının paytaxtı Şupaşkar şəhərində müəllifin tarixşünaslıqda ilk dəfə tədqiq etdiyi “Azərbaycan-Çuvaş əlaqələri və münasibətləri: antik dövr və müasirlik” mövzusuna həsr olunmuş “Çuvaşıstan – Türk Dünyasının Mərkəzidir” adlı konfransın təşkilatçısı olub. Hazırda Gəncədə yaşayır. “Qurtuluş Sancağı” müəllifin ilk kitabıdır.
Onun şeirlərini “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının oxuculrına təqdim edirəm və bəyəniləcəyinə də ümidim böyükdür.
Şəfa Vəli, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Azərbaycandır Təbrizim!
Bozqurd səsi dağlar aşır,
Əzmi dünyaya yaraşır.
Təbrizimdən qalxan səda
Bozqurd səsinə qarışır:
“Nə mutlu türkəm deyənə!”
...Hayqırıram dönə-dönə,
Bütöv Vətən canım-özüm,
Azərbaycandır Təbrizim!
Turanıma gedən yolun
Körpüsü buradan keçir...
Türk tarixi özü yazır,
Yolunu Yaradan seçir,
Haqqıdır türkün öyünə!
...Hayqırıram dönə-dönə,
Bütöv Vətən canım-özüm,
Azərbaycandır Təbrizim!
Biz Qafqazın öz doğması,
Ulu yurdun balasıyıq!
Bir Bozqurdun ulaması
Min vahimə salasıdır
Yağıların ürəyinə...
...Hayqırıram dönə-dönə,
Bütöv Vətən canım-özüm,
Azərbaycandır Təbrizim!
Məhəmməd Əmin Rəsulzadə
Vətən fədakarı, elimin oğlu,
Səni anlatmağa sözlər yetərmi?!
Bir əsrin dahisi, zaman uğuru,
Bir şeir söyləsəm, səsim çatarmı?
Mən sənə heyranam...
Dahiliyinlə
Bir xalqın yoluna mayak oldun sən!
Haqlı mübarizən xalqın vüqarı,
Xalqına əzminlə dayaq oldun sən!
Banisi olduğun o cümhuriyyət
İz qoydu tarixin salnaməsində.
“Can Azərbaycan!” söylədiyində
El “Vətən!” duymuşdu sənin səsində...
Unutmaq nə mümkün qurd hünərini!
Adın dilimizin ehtiramıdır!
Sənin yaratdığın cümhuriyyətim
Milli kimliyimin ehtişamıdır!
Xalq üçün xərclədin sən illərini,
Ömrün xoş günündən seçdin azını...
Tarixin başının tacı eylədin
“Azərbaycan” adlı alın yazını...
Ən gözəl şeirin o cümhuriyyət,
Ən gözəl sözündür istiqlaliyyət!
Səndəki əzəmət, səndəki fitrət
Harda bir türk varsa, ona əmanət!
Yandırdın şam kimi ürəyini sən
Xalqının, yurdunun azadlığında...
Ariztək nə çoxdur dühana heyran,
Əlləri sinədə, sənə sayğıda...
Azərbaycan...
Canımızdan ötədir,
Bayraq ucadadır, ol bundan əmin!
Sənə sevgim şanlı tarix qədərdir,
Xalqın qürur yeri Məhəmməd Əmin!
Kürşad
Ümidsizlik səhrasında
Bir udum su tapmayanda,
Uçurumun ta dibində,
Göy üzünü görməyəndə
Kürşadım düşür yadıma …
Mümkünsüzü mümkün edən,
Keçilməz yolları gedən,
Türkün ali məramını
Ucaltmaq üçün and içən
Kürşad işıqdır daima…
Çin zülmünə qatlanmadı,
Düşmən dilinə qanmadı,
Başlatdığı üsyan ilə
Qorxu saldı çin elinə,
Kürşaddır örnək xalqıma…
Harda ki, çəkildi adı,
Titrətdi yağını, yadı…
Türk olmağın qürurunu
Yaşadı ömrü uzunu,
Kürşad öndərdir yoluma…
Əsarətlə barışmazlıq,
Haqsız işə qarışmazlıq
Simgəsidir türkün oğlu,
Haqqın şanlı türk soyuna
Sevgisidir türkün oğlu,
Kürşad qürurdur adıma!
İki əsrin o üzündə...
“Gülüstan”dan başladı hər şey...
Adına xilaf çıxdı “Gülüstan”,
Gül açmadı Vətənimin sinəsində,
Yara açıldı...
Bir xalq iki yad əliylə
Neçə yerə parçalandı...
Qan axdı, can qurban oldu,
Türkü türkdən ayırdılar...
Sərhəd-sərhəd, məftil-məftil
Canı candan qopartdılar...
Qopmayansa min illərin
Bağrından sıyrılıb gələn
O söz oldu:
“Nə mutlu türkəm deyənə!”
On illərlə yad əlinin
Cücərtdiyi qeylü-qallar
Heç sönməyən bir köz oldu;
Alov-alov yayıldı dərd
Türkün ulu ellərinə...
Sonra...
Sonrası da, “Türkmənçay”dır...
Qafqazların baş tacında-
Gözəl yurdum Azərbaycanda
Bitməyən ah-vaydır...
Erməni köçünün başını çəkən
Yenə yad əliydi, düşmən məkriydi...
Erməni Qafqazda oldu bir tikan...
Batdıqca batdı hey...
Hər batışında
Qırıldı elimin mərd qızı, oğlu...
Hey qanatdı, hey...
Susdu havadarlar, susmaq nəydi ki?
Olanı-bitəndi dandı, dandı hey...
1905...
1918...
1937...
1948...
1953...
1988...
Mənim qanlı tarixlərim...
Zülmlərə sinə gərib
Vətənindən bərk yapışan xalqımın alın ağlığı,
Mənim şanlı tarixlərim...
Sonra...
Sonra Göyçə ağladı;
Doğmaları qucağından gen düşdü...
Qarabağım yad nəfsindən üşüdü,
Xocalımsa... ürəyimi dağladı...
Gözümdə göz yaşı oldu Cəbrayıl,
Qubadlı, Füzuli, Zəngilan yaram
Ağdam, Ağdərəylə birgə sızladı...
Şuşa dərd heybəmin ən ağır payı,
“Kəlbəcər” deyəndə axan göz yaşım
“Murov” pıçıldadım, üzdə buzladı...
Bir qərinə...
Bir qərinə boyunca
Qarabağ həsrətim boynumu bükdü...
Mərd xalqım yurd həsrətinin
Bətninə ümid əkdi...
Cücərdi ümidlər yurd həsrətlisi
Babanın qəlbində,
Nənənin göz yaşında...
Bar verdi ümidlər oğulun, qızın
Nəvəyə öyrətdiyi “Qan yaddaşı”nda...
Gəldi Qisas günü!
2020...
Yürüdü mərd ordum düşmən üstünə!
Sancıldı üçrəngli qudsal bayrağım
Azadlığı dadan hər yurd yerinə!
Müzəffər elimin zəfər nəğməsi
Yayıldı Qafqazdan bütün cahana!
Zəfər çox yaraşdı Azərbaycana!
...O vaxt ki, başladı hər şey,
“Gülüstan” adına xilaf çıxdı ha,
O vaxt ki, zəmanə əyrinin oldu,
Düşmən yurd yerini bir-bir yıxdı ha,
O vaxtın sabahı-danı çatıbdır,
Zəfərlə tarixim aydınlanıbdır!
Bir gün qovuşacaq yurd parçaları,
Elim bir olacaq, bütöv olacaq...
Gün bir boy qalxana o da olacaq!
Hər yanlış bir naxış
Düyün düşər arzular
Taleyin xanasında...
Qəlbi sarar intizar
Ömrün qəmxanasında...
Cavabsız eşq didərgin,
Xəyal dünyası viran.
Ayrılığın hər rəngi
Kədərə körpüsalan...
Mənim sənə “əlvida”m
Gizlətdiyim baxışdır...
Anladım, yar, anladım,
“Hər yanlış bir naxışdır”.
Mən belə çiçəklədim,
Belə oldum rəngbərəng...
Şeirlə bütövləşdim,
Şeirlə oldum həmdərd...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(19.03.2025)
