“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Tələbə Yaradıcılığı rubrikasında bu gün sizlərə Şəki Tibb Kollecinin tələbəsi Aysu Süleymanlının şeirlərini təqdim edəcəyik.
Aysu İlham qızı Süleymanlı 2005-ci il dekabr ayının 6-da Şəki şəhərində anadan olub. 2012-2023-cü illərdə Şəki şəhər 17 nömrəli tam orta məktəbdə təhsil alıb.
Hazırda kollecinin II kurs tələbəsidir.
Şeirləri oxuyarkən xırda-para nöqsanları müəllifə bağışlayın. Unutmayaq ki, o hələ həvəskar bir tələbədir. Hələ elmi də öyrənir, sənəti də. Öyrəndikdən sonra tələb də böyük olacaq.
Şəfa Vəli, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Şəki-Zaqatala təmsilçisi.
***
Sən Qafqaz Səhləbi-vətənin gülü
Dünyada yeganə, tək nümunəsən.
Gülün tək aşiqi sevda bülbülü,
Ağabəyim üçün əsrarəngizsən.
Qoymazsan gülünün qaməti düşə,
Sən onun dayağı qəmxarı, bülbül.
Özünü həbs etdin gülün eşqinə,
Nə xoş, abır-həyalı, tikanlı bülbül.
Orada kök saldın, orada qaldın,
Bükmədin belini dimdik dayandın!
Sən qədər fədakar mən tanımadım,
Yaşarkən görmədim, ay Xarıbülbül.
Sənin bərabərin, sənin oxşarın,
Olmaya dünyada yeganə, təkdir!
Səninlə vətənin həsrəti qəlbdə-
Otuz il sağalmaz ən böyük dərddir...
Səsin qulaqlarda ən gözəl səsdir,
Həsrətin nəğməsi sanki qəlizdir.
Nə olar, bir oxu eşidək səni,
Qəlblərə vəfa ol, barı, ay bülbül.
Bu illər ərzində Qarabağ yalnız
Səninlə öyünür, sənlə gülürdü.
Şuşamız səsini eşidən zaman
Ürəkdən deyirdi: “Xilaskar bülbül”.
Vətən oğulları yaraşdırmadı
Xarıbülbülünə əsirlikdən pay.
Azadlıq eşqiylə savaşdı, ancaq
Bizim nəsillərə iz saldı parlaq!
***
İstərəm o kəs ki, yaşayan zaman
Özünün əxlaqi, qeyrəti ola.
Bax onda ruhunun gözəlliyinin
Böyük bir mənası, bir zəhmi olar;
Mən əxlaq sevirəm, qeyrət sevirəm!
İstərəm o kəs ki, danışan zaman
Sözünün hikməti, dəyəri ola.
Bax onda dinləyər insanlar onu,
Söz dönər qızıla, qiymətli olar;
Mən xoş söz sevirəm, hikmət sevirəm!
İstərəm o kəs ki, oxuyan zaman
Düzgün ibadəti, inamı ola.
Kimin ki, imanı düzdürsə əgər,
Onun saf niyyəti, ibrəti olar;
Mən iman sevirəm, Yaradan sevirəm!
***
Ruhumu göylərə əmanət edib,
Göylər də deyəsən, məndən lap bezib…
Mən qoyduğun yerdə, sən isə gedib
Əmanətə xəyanət edən qadınsan.
Deyirsən, suallar alıbdır məni
Bilirsən nə günə salıbdır məni?!
Necə də çətindir unutmaq səni
Sən elə yalandan sevən qadınsan.
Heç bilmə, hardayam, necəyəm deyə,
Onsuz da bilirsən buralardayam.
İstəsən də artıq gələn deyiləm,
Mən yalnız Allah amanındayam.
Sən də yorma özünü, burax başını,
Bu sevgi oynunun di at daşını!
Nigaran da qalma, sil göz yaşını,
Mən elə həminki adamam, qadın!
Deyirsən, mənimsən, mənim deyilsən?
“Səninəm” desəm bəs nə deyirsən?
Verdiyin sualı bir düşün görək,
Sən özün əminsən, əmin deyilsən?
***
Mən dünən qucağında böyüyən o qız,
Sən isti ocağım, yurdum-yuvamsan.
Aldığım nəfəsin borclu olduğum,
Mənim kiçik dünyam, öz diyarımsan.
Bilirəm eşqinlə alışıb-yanır,
Ondandır qəlbimin bu hərarəti.
Ey adı ucadan uca olanım,
Sənsən mənim namusum, mənim qeyrətim.
Sənin bərabərin, sənin oxşarın,
Olmaya sənə tay yoxdur dünyada.
Ay mənim yeganə ülvi diyarım,
Sənsən o, Vətənim, Vətənim mənim!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(12.03.2025)
