Təqdim edir: Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Poetik qiraətdə sizlərlə yenidən Əlizadə Nuridir. Bu şeiri çox bəyənəcəyinizə əminəm!

Bir qız çıxa yolun üstə,

O ağlaya, yol ağlaya.

Gedəsən batan günəşi 

Soraqlaya-soraqlaya...

- deyən şairin bu şeiri həqiqətən də poeziyanın sirli-sehirli olmasından xəbər verir. 

Xoş mütaliələr.

Hamı çıxır su üzünə...

Hamldan çıxıb gedəsən,

Gedəsən çox uzaqlara.

Yer üzünü tapşırasan

Bu balaca uşaqlara...

Götürəsən qələmini,

Son şeirinin varağından.

Hərdən əyilib öpəsən

Çiçəklərin yanağından...

Bir qız çıxa yolun üstə,

O ağlaya, yol ağlaya.

Gedəsən batan günəşi 

Soraqlaya-soraqlaya...

Ayı bağrına basasan,

Qaranlığın inadına.

Yorulanda baş qoyasan

Bir göyərçin qanadına...

Bir kimsənin olmadığı,

İzdihama yeriyəsən.

Gözlərindən ay işığı

Dama-dama yeriyəsən...

Dalğaları çevirəsən,

O üzünə, bu üzünə.

Bat, ya batma, nə fərqi var-

Hamı çıxır su üzünə...

...Qoy arxanca danışsınlar:-

Hara getdi, niyə getdi?

Bir uşaq göyü göstərə-

Allahı görməyə getdi...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(14.11.2024)