Əli Çağla, “Ədəbiyyat və incəsənət” (Güney Azərbaycan bölməsi)
Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun təşkilati dəstəyi ilə “Ədəbiyyat və incəsənət” portalında həyata keçirilən “Güney Azərbaycan Ədəbiyyatının təbliği” layihəsində bu gün sizlərə Sima Nemətinin şeirləri təqdim ediləcək.
Son bir ildə böyük oxucu auditoriyası toplayan və hər iki Azərbaycanda sevilərək izlənən layihəmiz davam edir.
I
Senzura olur cümlələr
“Səni” yazırıq
“Sevirəm” qalır.
Dünyanın qaydasıdır ayrılıq
Kəlmənin də bir gedir, biri qalır
Burası yasaqlar ölkəsi
Özgürlük axtaran hər kəsin
“Özü” gedir, “Goru” qalır.
Yenə yarımçıq qaldı hekayəmiz
Polis qardaş! İyləmə ağzımızı
İçki deyil
Deyilməmiş sözlərin
Biri gedib, mini qalır...
II
Kalaşinkov sancılıb hər addımda
Ağacların gövdəsində gizlənən
Silah qorxusunda
Şübhələnir sevinc!
Gələn-gedən səsində diskinir
Gəlib gedən dinc xəyalların
Səfeh düşüncəsi.
Ayaqqabına qoşulan kamera
Nəfəslərini sanayan mikrofon
Hətta
Otağındakı güzgü
Və...
Hər nə,
Hər nə,
Hər nə varsa
And içir ki,
Sən
Tək deyilsən!
Arxayınlıq aşıb-daşır xiyabanlardan
Paradoks sancılanır
Qucağının əmniyyətində
Dodağının qıpqırmızı hüceyrələrində
Qara qançır olur öpüş həvəsi
Aaaax
Nə yaman keflənib bu şəhər
Öz kefi ilə
Yaşadır, oynadır, aldadır bizi
Bu yalançı şəhər
Dilənçi şəhər...
Yoxsul küçələrində
Sümsünür ac duyğular
Əsarət təharətində paslanır özgürlük
Burası “torpaq” ölkəsi
Əl saxlayın!
Amandır, dəstəmazsız qucaqlaşmayın...
III
Pəncərədə qalan gözüm üşüyür,
Cismimi sürüyən dizim üşüyür,
Lap ürəyimdəki sözüm üşüyür,
Qaytar əllərini, qaytar bir daha.
Baxışların hələ güzgüdə qalır,
İnan qəmin məni özümdən alır,
Əllərim əlinin havasın çalır,
Qaytar əllərini, qaytar bir daha.
Sənsiz saçlarımı qəm darayacaq,
Hansı xatirəmiz yaddan çıxacaq,
İkimizi həsrət birdən yıxacaq,
Qaytar əllərini, qaytar bir daha.
Şəhərin əndamın zəhər bürüyür,
Küçənin cəsədin həsrət sürüyür,
Mənə vermədiyin güllər çürüyür,
Qaytar əllərini, qaytar bir daha.
IV
Qal bu gecə
Al qoynuna məni
Mən
Saatları qıfıllayım xoruzun dimdiyinə!
Sən gecəni hör tellərimdə
Barmaqların adaxlansın subay saçlarıma!
Bir qurtum günah içək tamarzı ürəyimizin sağlığına
Cəhənnəmə getsin bütün cənnət vədələri
Keflənsin getsin bütün cənnət vədələri
Keflənsin baxışlarımız qaranlığın haram qucağında
Açılmasın səhər
Qap bu gecə
Qal
Səhərə qədər!..
V
Bura Yəməndirsə
Sən Parisdəsən.
Sən Şampan keflisi
Mən müharibədə diskinən birisi
Deməli ikimiz də yuxusuzuq indi
Gecədir.
Buradan Parisə qədər
Saat üçün gicəllənən çağı
Otağımda sənsizlik qaranlığı
Üçün bəlalı başı!
Ax! Üç yüz üç yerə bölüb məni
Saat üçün faciələri
Yenə mən...
Bu yiyəsiz mən!
Yenə beynimdə rejə gedir sənə hazırladığım kəlmələr
Heç söyləmədiyim kəlmələr
Mən elə buraxdığın yerdəyəm
Çiynimdə daşıdığın yalqızlığı
Tanrı da duya bilməz
Gecə yatıb!
Səndə bəlkə
Tanrı mürgüləyir sabahıma gördüyü yuxuları!
Mən elə buraxdığın yerdəyəm
Sarılıram səndən yaratdığım bütə
Müqəddəsləşir qucağım
Yenə xəyalın
Xəyalın...
Sən...
Sən?
Adım yadındadırmı?
VI
Və yıxılmış bir evim var
Asılıbdır qapısından ürəyim
Gələr olsan ölərəm,
Gedər olsan öləcək
Və tikilmiş iki göz var yoluna...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(25.09.2024)
