Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü Coşqun Xəliloğlu bu dəfə Aşıq Veysəl barədə yazdığı şeirini “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının redaksiyasına ünvanlayıb.

                AŞIQ VEYSƏL

Ben giderim adım kalır.

 Dostlar beni hatırlasın...

 Dügün olur, bayram gelir.

Dostlar beni hatırlasın...

                             Aşıq Veysəl  

Həsrət qaldı işığa, nurlu Günəşə,  Aya,

Qəlbinin gözləriylə baxdı geniş dünyaya,

İlhamı bənzəyirdi coşqun, kükrəyən çaya,

Yaratdığı nəğmələr necə də həzin, gözəl,

Əbədi yaşayacaq qəlblərdə Aşıq Veysəl.

Anlatdı isanlara, ləyaqət necə olur,

Dərdə-bəlaya dözüm, dəyanət necə olur,

Doğma elə-obaya sədaqət necə olur,

“Bizlər gəldi-gedərik, Vətəndir-öncə, əzəl,”

Əbədi yaşayacaq qəlblərdə Aşıq Veysəl.

Nə qədər gözlülər var, yaşayırlar kor kimi,

Cahana qaranlıqdan boylandı o, nur kimi,

Mahnıları yayıldı dünyamıza şur kimi,

Ağacda qala bilməz, saralmış yarpaq, xəzəl,

Əbədi yaşayacaq qəlblərdə Aşıq Veysəl.

Söz yoluna çıxaraq yol getdi, gündüz-gecə,

Yolları addımladı, səbirlə, incə-incə,

Sözdən sərraflar üçün yaratdı altun külçə,

Yenə də yollardadır, öndədir, əldə “məşəl”,

Əbədi yaşayacaq qəlblərdə Aşıq Veysəl.

Sazının sədasını eşidirik bu gün də,

Haqqın doğru yolçusu, Allaha sadiq bəndə,

Veysəldən danışırlar, aşıqlar toy-düyündə,

Qiymətli söz ölməzdir, olsa ayrılıq, əcəl,

Əbədi yaşaycaq qəlblərdə Aşıq Veysəl.

Nə qədər Türk dünyası, nə qədər Türk eli var,

Tanrıdan- bu millətin baldan şirin dili var,

Bu söz səltənətinin Veysəl kimi ləli var,

Heç zaman köhnəlməyir nə cəvahir, nə də ləl,

Əbədi yaşayacaq qəlblərdə Aşıq  Veysəl.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.09.2024)