Ülviyyə Əbülfəzqızı, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bu dəfə " Sevdiyin şeiri gəl mənə söylə" rubrikasının qonağı:

”Bu həyat da bir oyundur,

Fələk hələ məni udur,

Ömür-gün bulanıq sudur,

Çöküb, sonra qayıdacam."- söyləyən iqtisadçı alim, şair Rəsmiyyə xanım Sabirdir.

-Xoş gördük, əziz Rəsmiyyə xanım.

Gözəl poeziya həyata nur saçan Günəşə bənzəyir, ruhumuzu zərif şüaları ilə isidir.

Rubrikamızın şərtlərinə görə elə bu an üçün Rəsmiyyə xanımın qəlbindən keçən bir şeiri oxucularına çatdırmaq istəyirik.

Beləliklə, " Sevdiyin şeiri gəl mənə söylə" - deyirik.

-Ülviyyə xanım, məni “Sevdiyin şeiri gəl mənə söylə” rubrikasına dəvət etdiyiniz üçün Sizə təşəkkür edirəm. Siz bu təklifi edərkən ilk olaraq ağlıma Vaqif Bayatlı Odərin şeirləri gəldi. Qeyd edim ki, Vaqif Bayatlı Odər mənim sevimli şairlərimdəndir. Onun bütün şeirlərini sevirəm. Bu şeirlər ilahi sevgidən yaranıb. Onlar insanı saflaşdırır, kamilləşdirir. Nədənsə Vaqif bəyin şeirlərini oxuduqca elə bilirsən ki, dünyada şər, hiylə, xəbislik, fitnə-fəsad, bir sözlə mənfi heç bir şey yoxdur. Vaqif bəyin şeirlərindən hər zaman ilahi sevgi boylanır...

Oxucularınızın diqqətinə isə Vaqif bəyin məşhur və sevilən bir şeirini təqdim edirəm. Bu şeir “Qəribik, şairim, qəribik, sözüm”dür. Bu şeir söz adamlarının, şairlərin ruh halını necə də gözəl təsvir edir... “Dünya içrə həbs olunmuş”, “içi-çölü od içindəykən üşüyən”, “özünü səhradakı tənha ağac kimi hiss edən”, “insanların anlamadığı, torpağın, ağacın, çiçəyin, quşun duyduğu”, “ocaqda közün, varaqda sözün dərdinə ağlayan” insanların yaşantısıdır bu şeir... Oxuyun, zövq alın, əziz oxucular!

Qəribik, şairim, qəribik, sözüm

Şairlər qəribdi bu yer üzündə

Küçədə, bayırda, evdə, eşikdə,

Meşənin içində, çölün düzündə

Oğul, qız yanında, ata yanında.

Qəribik, şairim, qəribik, sözüm,

min illər sonra da ayrılıq yenə,

qəmli axşamlartək enər göylərdən

şairin qəbrinə, sözün qəlbinə.

Qəribik, şairim, qəribik, sözüm,

qəriblik əksilmir gözlərimizdən,

dünya doğma gəlmir gözlərimizə,

qəmi yığmaq olmur sözlərimizdən.

Keçib gəldiyi

Göyüzü kimidi şairin üzü -

işığı saralar, buludu keçər

Hər gün könlümüzdən, ürəyimizdən

göyüzünə dönmək umudu keçər.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.09.2024)