“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı sizlərə Zaur Ərmuğanın yeni şeirlərini təqdim edir.
Bir həsrət simi
Baxıram günümün dan aynasından,
Üzümə, gözümə işığı düşür.
Çıxıb fikirlərin ağır yasından,
Yadıma bir də kənd uşağı düşür.
Mənim sısqa canım, balaca boyum,
Ruhumda bir çağın itən qoxusu.
Könlümü çağıran səsdənmi doyum?!
Oyanır içimdə yaddaş yuxusu...
Əlində çomağı sürü dalınca
Yamacdan yamaca dolanır düzü.
Başını atanda bir daş balınca
Söykənir qaraca torpağa üzü.
Burnumu göynədir tozu yolların,
Bir də sığal çəkir ayrılıqlara.
Açılır sinəmin geniş qolları,
O uşaq haraya qaçdı, bəs hara?!
-- Sıyrılıb dirsəyi, qanayıb dizi,
Onu görmədiniz? -- Daşdan soruşdum.
-- Yolların köksünə düşmüşdü izi! --
Getdim Kür boyuna, bəndi sovuşdum.
Söyüdlü arxlardan sərin su içib,
Alnında naxışı çəmənin rəngi.
Bir göz qırpımında dünəni keçib,
O uşaq indi bir xəyal çələngi...
-- Ay mənim beşiyim, a yaşıl dərə!
Küləkmi qoparmış kövrək budağı?..
Üz tutdum gümanım gələn hər yerə, --
Axı neyləmisiz dilsiz uşağı?..
... Deyirəm, necə də quş qanadında
Uçub, uçub çıxıb ovcumdan mənim.
Geriyə baxsam da, bir yel atında
Qayıtmaz bu günə o ötənlərim...
Qayıtmaz, bilirəm, bir də qayıtmaz!
Əlimi uzatsam, uzalı qalar.
Daha nağıllar da könül ovutmaz,
Ömrə payız düşər, sozalıb qalar.
Boylanar gözümdən yolumun üstə,
Baxar baxışımdan bir şəkil kimi.
Ha çağır, yenidən o çağı istə,
Dinən xatirədir, bir həsrət simi.
5 avqust 2024
Vaxtım
Coşub çağladı çeşmətək
Zamanın bulağı vaxtım.
Bu dünyayla hey təkbətək
Bir ömrün sınağı vaxtım.
Qəlbin qəmi, sevinciyəm,
Bir taleyin girinciyəm.
Nə fərq, barışam, inciyəm?!
Olub gün qınağı vaxtım.
Ömür dolaşıq yuxudur,
Bircə kitablıq oxudur.
Nə həvəsdir, nə qorxudur
Bir ünvan sorağı vaxtım?!
İnancım qəlbin bütüdür,
Hökmün yazısı qətidir.
Bu yerdən göyə ötürür
Məni, yol çarığı vaxtım.
Aldanış məni uyuda,
Dərdi azacıq soyuda.
Cavablar dərin quyuda,
Sual yük qalağı, vaxtım.
Ulduzlu yolları keçib,
Könlünə dan yeri seçib,
Ümiddən bir ovuc içib
Dünyanın qonağı vaxtım.
2024
Günü ağlı-qaralı dünya
Dəyişib dadın, tamın çox,
Yeri, göyü buralı dünya.
Biz qəribik, ya sənsənmi yad?
Bizdən düşdün aralı, dünya.
Qocalıb yorulan dünyasan,
Dolub da boşalan dünyasan,
Gen ikən dar olan dünyasan,
Ey ürəyi yaralı dünya.
Günah bizdə, bəlkə də, səndədir,
Taleyimiz gör nə gündədir!
Azdın, yolun ayrı yöndədir,
Haralısan, haralı, dünya?
De, suala dilin dinə nə?
Yalanınla baş qatma yenə!
Gözümüz çox öyrəşib sənə,
Günü ağlı-qaralı dünya...
2024
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.09.2024)