Nərgiz Ziya, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

Həsrət...

 Həsrət ...

Bizim diyarın əbədi qoxusudur həsrət ...

Həyatın ən böyük vüsalıdır bəlkə də...

Necə də tünd çay qoxuyur həsrət ...

Uzun yay gecələrinə bənzəyər həsrət, düzü yay gecələri xəstələrə uzun görünər hər zaman. Məgər ən ağır xəstəlik deyilmi həsrət ... Qovuşma ümididir  həsrət, səadət olan hər yerdə qaranquş kimi yuva qurandır, ağrının qardaşı, sevincin can yoldasidir...

Nazlı simin qara mizraba olan sevdasıdır həsrət...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(28.08.2024)