“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ədəbiyyat qəzeti” ilə birgə ƏDƏBİYYATIMIZI SEVDİRƏK layihəsində bu gün sizlərə həvəskar şair Təvəkkül Məmmədovun şeirləri təqdim edilir.
Təvəkkül (Goruslu) Məmmədov 1 iyul 1962-ci ildə Gorus rayonunun Ağbulaq kəndində anadan olmuşdur. Az.NKİ-ni mühəndis mexanik ixtisası üzrə bitirmişdir.
AYB-nin üzvüdür.
Ötəsi yalan
İnsanın doğulub böyüdüyü yer,
Könlünə, ruhuna ilk sevgi, ilk yar,
Yox belə intizar, yox belə qubar,
Vətən həsrətindən ötəsi yalan!
Yolunu gözləyən iki göz kimi,
Bağrını yandıran isti köz kimi,
Dodağın çatladan iti söz kimi,
Vətən həsrətindən ötəsi yalan!
Gecələr röyayla, yuxuyla gələn,
Nəfəsin təngidən...göz yaşın silən,
Oyancaq rəsmiylə gözündə ölən,
Vətən həsrətindən ötəsi yalan!
İllərdi ətrini ala bilməyən,
İnciyib özünə bala bilməyən,
Öləndə məzarın ola bilməyən
Vətən həsrətindən ötəsi yalan!
Deyirlər, zamandır məlhəm hər şeyə,
Bəxtsiz sevənlərə, ərə, kişiyə,
Yurd, ocaq həsrəti başqa haşiyə,
Vətən həsrətindən ötəsi yalan!
Açar səhəri
Bu da yaz yağışı, bu da bir bahar,
Yazın da dumanı, sisi, çəni var.
Tumurcuq düyməsin açan arzular
Günəşlə qızınar, şehlə yuyunar.
Bu da yaz küləyi, bu da bir nəfəs,
Yerin sinəsinə sığalın çəkir.
Türkü, bayatıdı çıxardığı səs,
Laylası oyanış toxumu əkir.
Bu da yaz günəşi, diriliş onda,
Ondadı canlının heyi, təpəri.
Görüncək üfüqdən sarıca donda,
Təbiət sevinclə açar səhəri.
Bayramın mübarək olsun
Əlinin sığalı biləklərinə
"Nəzər duası"nın piri kimidi.
Üflənən sinəsi, kürəklərinə,
Nəfəsin canında diri kimidi.
Ay ana, oğluna yuxuda hay ver,
Nər oğlun yetimin biri kimidi.
Acıda məzara qoyulduğun yer,
Boyunun sığınaq yeri kimidi.
Bilmirəm, fələyin anası varmı,
Vardırsa, bəs səni nədən apardı?
Hayqıran oğluna qulağı karmı,
Analı dünyasın nədən qopardı?
İndi də yüz yaşlı babamı andım,
Əcəl yatağında Ana arardı!
Babamın yerində özümü sandım,
Anasız bu dünya nəyə yarardı!
O da razı qalar, Tanrını sorsan,
Cənnətdə sən kimi bir mələk olsun.
Gecə də, gündüz də qəlbimə yarsan,
Ay ana, bayramın mübarək olsun!
Dilim şəxsiyyətim...
Anamdan yadigar, atamdan qalan,
Rişəsin türk adlı soyumdan alan,
Milli adım olan, mənliyim olan,
Dilim şəxsiyyətim, tanıtımımdır!
Kəlamla tanınır dillər içində,
Adım var, sanım var ellər içində,
Ölçüylə, ülgüylə bəlli biçimdə,
Dilim şəxsiyyətim, tanıtımımdır!
Ahəngi cəngidi, ritmi muğamdı,
Ulumla, dədəmlə birgə doğandı,
Məni tanıtdıran ali məqamdı,
Dilim şəxsiyyətim, tanıtımımdır!
Nə qədər yaşayır, neçəki vardır,
Qəlbimə məlhəmdir, könlümə yardır,
Səsi, sədasıyla dünyaya cardır,
Dilim şəxsiyyətim, tanıtımımdır!
Adamın bir halı olur
Adamın bir halı olur,
Lap kədərdən də aşağı.
Adamın bir halı olur,
Sürüşür qəhər aşağı.
Adamın bir halı olur,
Lap qürubdan da aşağı.
Adamın bir halı olur,
Qəlbdə tufan, gözdə göy qurşağı.
Adamın bir halı olur,
Dalğın, səssiz üsyan edir.
Adamın bir halı olur,
Gedir...ayaqsız gedir!!!
Qışdan özün qoru, ürək
Zaman heysiz, fəsil çaşdı,
Yaş da elə həmin yaşdı,
Bir yan bahar, bir yan qışdı,
Qışdan özün qoru, ürək!
Fəsil-fəsil dönən illər,
Hər dönəmdə özün bəllər,
Çox zərifdi indi güllər,
Qışdan özün qoru, ürək!
Yazın ətri ruha qida,
Hər gün bir az gəlir dada,
Yaxın dayan ocaq-oda,
Qışdan özün qoru, ürək!
Dəyişkəndir indi hava,
Bahar qışla edib dava,
Tutunduqca qovhaqova,
Qışdan özün qoru, ürək!
Çərşənbələr yaza pillə,
Yürüdükcə pillə-pillə,
Qaratoyuq oxur zillə,
Deyir, "özün qoru", ürək!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(07.08.2024)
