“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan Poeziyası Antologiyası layihəsində Təbriz təmsilçimiz Əli Çağla Təbrizdə yaşayıb yaradan Aynar Təbrizlinin şeirlərini təqdim edir. 

Aynar Təbrizli

Təbrizli

I

Həyətdə kölgəmə qılınc atır birisi

Qanı içimə damılır mənim...

Yuxudan atılıram...

Adamlar yerə atılırlar sümüklərimin yorğun binasından...

Ayağıma dolaşır

Qıçlarımdan, belimdən, boynumdan yuxarı gedir saçımın buruqluğu...

Rəngim qaçır...

Rəngi qopuq divarlara bənzəyirəm get-gedə

Yediyim işarə barmağımın dərisi ilə

Soyulur bütün varlığım.

Silinirəm

Toxunduğum bütün əşyaların barmaq izlərindən

Əllərimin hafizəsindən silinirəm yavaş-yavaş.

Kimliyimdən

Ailə tabutumuzu kefsizlədən iradi

Gülüşlərimdən.

İtirmişəm əllərimi!..

Barmaqlarım piyanoda qalıb...

Əllərim işdə qalıb...

Bu bədəndə başqa insanlar yaşayırmış görən?

Üzümü çimdikləyirəm ki, inanam diriyəm hələ...

Kədərliyəm

Kədərliyəm ki, heç bir qucağa qırılmadı düymələrim.

Buraxın unudum tənimdə göynəyən qopuq qanadlarımın yerini...

Buraxın unudum özümü...

Yerimin hara olduğu da bəlli olmasın...

Yaxamdan əl çəkin

Susun soyuq divarlar!

Mat baxış, quru gülüşlərinizdən zəhləm gedir...

Birisi otağıma girir

Deyir ki,

İxtiyarsız işəmək

İradi gülüşlərin etkisidir!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(05.08.2024)