“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Oxucularımızın yaradıcılığı rubrikasında bu gün sizlərə Bəhram Bilaloğlunun şeirləri təqdim edilir.
Adam var ki təbəssümü-
Səadətə işıq saçır.
Qaranlıqlar arxasından-
Günəş olur, şəfəq saçır.
Vəfa gəzsən ondan yapış-
Qopma, eşqin yolçusudur.
Şəffaf edir dünya üzün-
Yaradanın ovçusudur.
Gözlərində gözlər gəzir-
Yanağlara çökmək üçün.
Xoşbəxtlikdi tək amalı-
Bu amalla kömək üçün.
Fərdlər görür, qəm, qüssəli-
Yol göstərir, iz göstərir.
Hərdən tutur əllərindən-
Allahından göz istəyir.
***
Gözümdə gül açır-
Qışda da güllər.
Güllərin içində-
Axdı gül illər.
Bilmədim kəm nədir-
Duymadım ki mən.
Ömrümə güllərdən-
Toxundun vətən.
Böyüdü sevgim də-
Boy atdı səndə.
Bəxtəvər illərim-
Yaşadı məndə.
Sevincim yaraşdı-
Saxladı zirvə.
Zirvənin dikindən-
Almadım zərbə.
***
Görüş vaxtı təyin edib-
Çağırmısan görüşünə.
Tərk etmişəm qüssəni mən-
Qovuşmuşam gülüşünə.
Ömür elə keçib ömrüm-
Bahar olub bilməmişəm.
Çiçək açıb ağaclarım-
Bara dolub bilməmişəm.
Neçə fəsil ötür indi-
Şahı sənsən fəsillərin.
Cücərdikcə həyat eşqin-
Yaşayacaq nəsillərin.
Qışı,yayı nə fərqi var-
Təbiətin əsəridir.
Yaradandır lütf eyləyən-
Təb sənətin kəsəridir.
***
Elə tutqunam ki-
Dolmuşam daha.
İztirab çəkirəm-
Batıram aha.
Zalım bu dünyanın-
Közündə, odda.
Qovrulan aşiqtək-
İz saldım yadda.
Üzü təbəssümdür-
Altı kədər, qəm.
İçində dəm alıb-
Yanılmışam mən.
Gecələr ortağım-
Olsa da dərdə.
Gündüzlər çevirdi-
Qorxmaz bir mərdə.
***
Açır gözlərimdə bəsirət nuru-
Düşən sabahlarda, görürəm səni.
Tanıtma özünü boşu boşuna-
Xəstə ruh halından, dərirəm səni.
Kin düşüb üstünə, ləkəsi artır-
Sıxır məhəbbəti seçimdə gedir.
Daha qınamağa yer də qalmayıb-
Təvazö, əzimin biçində gedir.
Sanma arifləri aldadacaqsan-
Süzür süzgəcindən ələyir belə.
Nadanla qurulan həyata baxsan-
Kədəri, qüssəni bələyir belə.
Ümidlər gül açar, ömür çağında-
Ayrılar, ayrılığ yolunda gedər.
Neçə ayrılığın, sonun görmüşəm-
Hamısı tanrının qolunda gedər.
Yaşa-yaşa Azərbaycan
Danışsam da zaman-zaman.
Böyüyəcək eşqim inan.
Susmaz, məğrur olar bu can.
Yaşa-yaşa Azərbaycan.
Gərəyimsən, dirəyimsən.
Azad ölkəm, ürəyimsən.
Məğlub olmaz kürəyimsən.
Yaşa-yaşa Azərbaycan.
İmtahanlar keçmisən sən.
Dağ zirvəsin seçmisən sən.
Eşq şərbətin içmisən sən.
Yaşa-yaşa Azərbaycan.
Qürur yerim vətənimsən.
Yarı canım, bil tənimsən.
Məzlumlara yetənimsən.
Yaşa-yaşa Azərbaycan.
***
Fələk gətirərdi qəmi səhərlər-
Alardım qəmini satardım tənha.
Gözümdən düşərdi, həm səhər, həm qəm-
Salardım özümü əfsus günaha.
Məni də nə vaxtsa, tərk edəcəklər.
Halıma baxanda, dərk edəcəklər.
Əməl yumruğunu, bərk edəcəklər.
Nankor adamlara, vurmaqdan ötrü.
Olsa da həyatın hər bir neməti.
Ehtiyac olacaq sözü, söhbəti.
Olmaz ki qəlbində pak məhəbbəti.
Şən edə bir könül, yar ondan ötrü.
Gətirər sevgidən, sevgi toxuyar.
Qurandan surələr, ayə oxuyar.
Nəticə çıxarar, tox olar o yar.
Qırılmaz zənciri, qırmaqdan ötrü.
Mənim o şəhərdə nəyim qalıb ki?!-
Daş divarlar belə unudub məni.
Gəzdiyim səkilər, ağaclar,otlar-
Yaddaşsız adama, tanıdıb məni.
Elə bilirdim ki, o adam mənəm-
Unudan adamam, gəzən adamam.
Könüllər içində bir taxt qurmuşam-
Qurulan taxtları çözən adamam.
Nədənsə baxanlar kama çatmayıb-
Qovuşmaq özü də kam olur bəzən.
Kainat sirrinə qarışmamışam-
Anlayıb duyanlar, dəm olur bəzən.
Ümmandır, dəryadır qərib şəhərim-
Sıxıb bağrına da neçə qəribi.
Qəriblər şəhəri qoyacam adın-
Daha unutmaz ki məntək qəriqi.
***
Çəkirəm qəmini ey gül-
Asıram qəm otağımdan.
Bəşərə son sözüm olsun-
Anlasın, həyat bağımdan.
Nə qədər adam keçibdir-
Allaha çatana əhsən.
Hələ də ayılmayan var-
Soracaq batana, kimsən?!.
Ölçüsü bilinməyən var-
Çalışır, düz yola gəlsin.
Gülənə deyin siz Allah-
Baxsın öz halına,gülsün.
Əməlim ta ibrətimdi-
Qılıram savab əməldə.
Yetiş imdada Zəmanım-
qıl beyəti, təməldə.
***
Səhərin ətrini bənzətdim gözə-
Aşkar görünən də göz özü imiş.
Həyatdan istədim bir şeir yazım-
Yazılan, şairin düz sözü imiş.
Ruhuma yaxınlar gəlin, əyləşin.
Dünyanın üzünə daha öyrəşin.
Çıxın intizardan siz, hey dirəşin.
Bilin ki bu dünya qəm yuvasıdır.
Nələr görmədim ki cavan yaşımda.
Ağardı saçlarım, əfsus başımda.
Taleyin bəxşində, möhnət daşında.
Baxdım ki, hava da nəm havasıdır.
Günəş gözləyirdim şəfəqi gəldi.
Qaranlıq gecələr, gündüzlə əldi.
Küçələr sevinir, kənarı güldü.
Durduğum küçə də tən yarısıdır.
Aydın görünən bir, pak aya baxın.
Gündüzdən gizlənir, onunla axın.
Olmayın ildırım, səssizcə çaxın.
Düşünün, bəşərin dəm acısıdır.
***
Apararsa mələk məni-
Könüllərdə taxt quraram.
Sıxsa bir an tənhalığım-
Dərhal orda, vaxt quraram.
Tərk edərəm qalammaram-
Ruha təkid eyləyərəm.
İmanımı artırarsa-
Artdığını söyləyərəm.
Səba yeli çatar,dünya -
Azan vaxtı səpər gedər.
İman əhli dərmək üçün-
Namazından çəpər edər.
Yanılmadım getməyimdən-
Təqva dedi,gördüm,gəldim.
Oyanandan bu vaxtadək-
Şənəm deyir,gülür qəlbim.
***
Bakı buxtasından Bakıya baxdım-
İllərin zəhməti, bəhrəsi vardı.
Yıxılmaz duruşu, cəsarətilə-
Dünya meydanında dağdı, vüqardı.
Neçə adamları alıb qoynuna -
Saxlayıb eşq, torpağ, nəfəsi üstə.
Günləri keçdikcə, baxır Bakımız-
Adına söykənən mərd, səsi üstə.
Kimlər boy atmayıb, böyüyüb səndə-
Qorxmazlıq hissinə çatmaqdan ötrü.
Vətən qorumağı, öyrətmisən sən-
Sevgiyə, eşqlərə batmaqdan ötrü.
Qürurla, şərəflə çəkilir adın-
Yaşayır sinəndə uca bayrağın.
Düşmənə göz dağı, verdikcə adın-
Yaşa, qürur yerim, ulu torpağım!
***
Viran etdin dost könlünü-
Haqqın nədi bilmədim ki.
Viranələr altda qaldım-
Yaşayıram, ölmədim ki.
Çözdüm bəşər tarixini-
Aradım ki xislət belə.
İnsan geni mürəkkəbdir-
Seyyid, çözmə,dua elə.
Əzablardan təngə gəldim-
Sınmadım heç, yorulmadım.
Çəkdim əzab şəklini mən-
Olsun təkan, qürur adım.
Zaman özü dərman dedin-
Susdum yaman, səbrə getdim.
Kaş ki xəta qılmazdım mən-
Elə bil ki qəbrə getdim.
***
Ölçüyə gəlməz ki eşqim-
Ha ölç, sən de, faydası yox.
Sərhəd boyu nişansızdı-
Yeddi qatda, qaydası yox.
Yeddisi də özünküdü-
Yazan odur, bəyan odur.
Bəşər özü məəttəldir-
Cızan odur, həyan odur.
Dəyişməyən hecaların-
Arasında vergül gəzdim.
Məna-məna, açmaq üçün-
Açılmayan bir gül çözdüm.
Yaşamağa ümidimdir-
İndi açsa,tək qalaram.
Unutduğum adamlar da-
Gəlsə sənsiz, həkk qılaram.
***
Sonunda yandırar neçə ürəyi-
Sevgini kül edən, ayrılıq adım.
Bu dünya, o dünya, nə fərqi var ki?!-
Sevinim şəninə, həzzindən dadım.
İçirər ağunu, şirin adıyla-
Yanmaz acısına, dartar, aparar.
Gözlə görmədiyin,qəlblərə baxsan-
Haqsızsan deyərək, səni qoparar.
Tale nə etsin ki, yaradan da nə?-
Açırsan sərhəddi,dünya boyunca.
Vəfa qılmadığın, sözə, duyğuya-
Yaşat öz haqqını, gözlər doyunca.
Heykələ, ordenə, həvəs ölçmə gəl-
Yatır həvəsini, sevgidən başla.
Ömrünə girənlər qəm, kədərdisə-
Çıxar göz önünə, güzgüdən başla.
***
Eşqi görən qəlb gözüdür-
Şah damardan yaxındasan.
Sevgi deyil, məhəbbətdir-
Unutma sən, axındasan.
Hissə-hissə, damcı-damcı-
Sınağından, düz keçmisən.
Mövla özü, eşq adlıdır-
Doğrulardan göz seçmisən.
İllərini xərcləmisən-
Almaq üçün, eşq dadını.
Yetişəssən niyyətinə-
Çağıranda "Haqq"adını.
Müsafirsən, çatmamısan-
Yolun üstə mələklər var.
Yetmək nədir bilirsənsə-
Nakam olan, diləklər var.
Əməllərim apararsa-
Çataram tez ünvanıma.
Ərz edirəm Uca Allah-
Apar məni, öz yanına.
***
İlahi,
dünyadan köçməyim gəlib-
Sanıram o dünya, gül bağçasıdır.
Güllərin içində yaşamaq üçün-
Sınaqdır bu dünyam, qəm boxçasıdır.
İllərdi yetişir sinəmin üstə-
Ağrıdır acısı, dözümsüz olur.
Sevgidən sevgiyə addım atanda-
Baxış var gözümdə, gözümsüz qalır.
Gözləyən gözlərim yanır halıma-
Çoxdandır yaz fəsli başlayıb, gedim.
Şeytanı qovublar, şeytan rədd olub-
Yollarım açıqdır, bir xəyal edim.
Vəsf edən gözümdə nələr yoxdu ki-
Quru ağaclar da yaşıl görünür.
İnsanlar düşəndə, cənnət yoluna-
Addımlar iz salır, eşqə bürünür.
***
Təbiət verdiyi gözəlliklərin-
İçində yaşamaq, ən gözəl hissdir.
Əzəldən qaydalar belə yazılmış-
Keçinə bilməyən deyir ki pisdir.
Səmimi duyğular, bənd olar onda-
Sadəlik kökündən süzülər gələr.
Kimin ki qanında təkəbbür var a-
Bilin ki o insan əzilər, ölər.
Hər bir fərd içində, dünya yaşadır-
Özü də dünyanın dinc sakinidir.
Dəyəni, əyəni, söz deyəni yox-
Büsbütün aləmin, gənc sakinidir.
Həyatda ömrünü fərsiz sürənlər-
Ədalət acısı çəkər deyərlər.
Xəyanət toxumun torpağ cücərtməz-
İnsanlar cücərdər,əkər deyərlər.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(05.08.2024)
