“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Ən yeni poeziya rubrikasında bu gün sevilən şair Cəlil Cavanşir “Bir də dünyaya gəlsəm”, söyləyəcək.
Şeir iyul ayında qələmə alınıb.
bir də dünyaya gəlsəm
sakit-səssiz yaşayaram
bir dağ başında, ya da dəniz kənarında
ya da çay qırağında
təbiətlə iç-içə,
bulaq suyunu içərəm şərab yerinə,
bəlkə ,
bir-iki pişik, bir it bəsləyərəm daxmamda
odundan ocaq çataram,
axşamlar erkən yatararam
günəşdən erkən qalxaram
ömrümdə daha çox yer ayıraram sevincə
yaşamaram bu beton cəngəlliyi şəhərdə
unudaram dünyanı, şəhər-şəhər
küçə-küçə...
bir də dünyaya gəlsəm
kitab üzü açmaram
təbiəti oxuyaram varaq-varaq
yarıçılpaq dolaşaram vəhşisayaq
aşiq olmaram, əzab çəkmərəm
yurd salmaram, ev tikmərəm
yalınayaq dolaşaram meşələrdə
həəə, bir də
bir də beynimi yormaram dünyayla
azadlıq dərərəm buludlardan
şərqi öyrənərəm quşlardan
əsla narahat olmaram
bu sonsuz unuduluşlardan...
bir də dünyaya gəlsəm,
şeir yazmaram əsla
ömrümü keçirmərəm nə ələmlə, nə yasla,
sıxmaz məni övlad həsrəti, valideyin dərdi
eh,
dünya başdan başa kədərdi...
evlənmərəm, ayrılmaram,
yenidən başlamaram heç nəyə
hər şeyi birdəfəlik unudub
özümə sığınaram
gecələr ulduzlara baxıb uğunaram.
saçımı, saqqalımı kəsmərəm
güzgüyə baxıb qorxmaram özümdən
kimsə də inciməz sözümdən
nə dostum olar, nə sevgilim
nə də yalanlara öyrəşər dilim...
o qədər bezmişəm ki, yaşamaqdan
bir də dünyaya gəlsəm
qorxaram adam olmaqdan.
ot olaram, daş olaram
yollarla yoldaş olaram...
indi, bu dəqiqə, bu an
qulağımı batırır peşimanlıq nərəsi
ömür qırılıb təsbeh kimi
səpələnib doxsan doqquz yerə
tapılmır bircə dənəsi
mənə bax da...
bəlkə də ömrümün sonuncu günü,
ölümsüzlüyün ertəsi
oturub düşünürəm sərsəm-sərsəm
"bir də dünyaya gəlsəm!?"
o qədər yorulmuşam ki, həyatdan
ölsəm, dünyaya gəlmərəm,
ölsəm...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.07.2024)