Ülviyyə Əbülfəzqızı, “Ədəbiyyat və incəsənət”

SUAL

-Dünyaya gələn hər körpə,

Sevgidən doğulmur.

Sevgisizlikdən yaranan uşaqlar tamamlayır- körpələr evinin siyahısını.

Ana sevgisi, ata zəhmətiylə böyümür onlar.

O körpələrin ahıdır göydəki qara buludlar, lənətlənir yer üzü. (Aysel Nəsirzadə)

Aysel xanım, bir ana üçün öz körpəsindən imtina etmək analıq hissindən imtina etməkdir.  Analıq hissi güclü və düşünmədən övladı üçün canını fəda etməkdir. Maddi çətinlik öz körpəsindən imtina etmək üçün əsaslı səbəbdirmi, yoxsa, analıq hər cür zülmlərlə öz övladına  əsl ana olmaqdır? 

 CAVAB

-Əslində, bu sual geniş cavab tələb edir. Ancaq fikrimi qısa cavablandırmağa çalışacağam. Hər dünyaya uşaq gətirən Ana sayılmır. Ana olmaq ilk öncə məsuliyyətli olmaqdır. Robin Şarmanın “Ailə müdrikliyi” əsərindən belə bir fikir var deyir:  “Təsadüflərə ümid edərək, uşaqların özbaşına ləyaqətli insan kimi böyüyəcəklərinə inanmaq rus ruleti oynamağa bərabərdir, onun kimi təhlükəlidir." Ona görə ölümdən başqa heç bir səbəb əsl Ananı övladdan ayrı sala bilməz və ya salmamalıdır. Övlad anadan uzaqda natamamdır.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(15.07.2024)