Heyran Zöhrabova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Dərdi dərd olmuşdur elin də mənə, 

Ağladım, bir naşı güləndə mənə, 

Heç kəs ağlamasın öləndə mənə, 

Mən heç vaxt, heç zaman ölmərəm daha! 

Azad qardaşım var, onunla xoşam, 

Mən gərək sahili sahilə qoşam, 

İki bölünməkdən elə qorxmuşam 

Çöpü də ikiyə bölmərəm daha! 

Dənizlər, dəryalar mənə dayazdır, 

Ən dərin bir çay var, o da Arazdır. 

Mənə görüş verin, azadlıq azdır, 

Görüşsəm ayrılmaq bilmərəm daha. 

Ömrümdən qürbətlər, yadlar qovulsun, 

Keçmişim yiyəsiz qaldı, qoy olsun!.. 

Ancaq gələcəyim mənimki olsun, 

Mən onu ömrümdən silmərəm daha! 

Mənim səadətim hardasa itdi,

O asan gəlmişdi, asan da getdi, 

Mənə nə etdisə səadət etdi, 

Bədbəxt səadətə gülmərəm daha! 

Qorxaqlar önümdə çöküb əyilsin, 

Vətənsiz vüqarım göyə dikəlsin, 

Deyin azadlığa ardımca gəlsin, 

Mən onun ardınca gəlmərəm daha.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(29.05.2024)