“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı klassik poeziyamızın ünlülərindən olan Mirzə Şəfi Vazehin (1794-1852) indiyədək çap edilməmiş 65 lirik şeirinin dərcini davam edir. Şeirlər Azad Yaşarın təqdimatında sizlərə çatdırılır.
“Ötən ilin noyabrında görkəmli şair, xəttat və pedaqoq Mirzə Şəfi Vazehin vəfatının 160-cı ili tamam oldu. Bu ildönümüylə bağlı oxucuların diqqətinə təqdim etdiyim silsilə şeirlər Fridrix fon Bodenştedin 1851-ci ildə Almaniyada nəşr olunan “Mirzə Şəfinin nəğmələri” kitabına salınmışdı.
Nüfuzlu dilçilərimizdən Fəxrəddin Veysəlli və Yusif Savalan tərəfindən edilən sətri tərcümələr əsasında onları yazıldığı vaxtdan təxminən 180 il sonra ədəbi irsimizə təkrar qazandırmağa çalışdım. Bu mətnlər M.Ş.Vazeh irsindən çevirdiyim 270 şeirin hələlik çap olunmayan qisminə daxildir.” (Azad Yaşar)
43
O qədim kitablarda
müdriklik və təcrübə axtardı neçə insan,
kifə-toza bələndi.
Onlar unutdular ki, ən gözəl tapıntılar
İlahinin qatından,
ilk mənbədən gələndir.
44
Bizə, Mirzə Şəfi, söyləsənə bir,
Sənətinin gücü, sehri nədədir?
Hər işi ən doğru şəkildə görür,
ana təbiətə dəyər verirsən.
Həm müşküllər asan olur əlində,
Həm sözlə əməli birləşdirirsən.
Yerbəyer edirsən haqqı-nahaqqı,
dilində ədalət dönüb şüara.
Şövqlə cilalayıb öz almazını,
heç məhəl qoymursan çaqıl daşlara.
45
Hikmətli bir söz deyib,
sonra isə özünü
müdrik kimi aparmaq
çətin bir iş sayılmaz.
Bunun birinə dözmək,
qatlaşmaq mümkünsə də,
digəriylə barışmaq,
hesablaşmaq heç olmaz.
Hikmətli söz işlərə
təkan verər, güc qatar.
Qaşqabağın əlacı...
qalar şux zarafata.
46
Gülü budağından üzmə...
Nə hacət?!
Onsuz da tutubdur ətri dörd yanı.
Hüsnünə, ətrinə valehsən – yetər,
vacibmi əlinə bata tikanı?!
47
Bir ara arifliyə can atırdım...
Axmaqlar
və cahillər zır dəli sanırdı onda məni.
Onların havasına gircək, “ağıllı” oldum,
çün aləmdə tək müdrik sayırlar özlərini.
48
Oğul deyərəm ona –
zarafatdan yayına,
gözlərini qaçırıb,
baxa tez başqa yana.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(29.04.2024)
