Poetik Qiraətdə bu gün sizlərlə şair Nazim Əhmədli görüşür. “Təzə dünya dağılır” şeiri dünyamızdan nigarançılıqdan doğulub. Həm də düşünsürür. 

Xoş mütaliələr! 

TƏZƏ DÜNYA DAĞLIR

Əllərimi buz kəsir,

niyə belə soyuxdu;

ruhum didərgin oldu,

ağrılarım hayıxdı;

         *

üzdüm o çiy sularda,

doğma, ögey sularda;

həsrətim  göy sularda,

azıb qalan qayıxdı;

         *

hanı, çəkilən ahlar,

dönüb gəlir günahlar;

baxma, yatıbdı dağlar,

bulaqları oyaxdı;

         *

su yorulmur  axmaqdan,

ölürəm, darıxmaqdan;

göy üzünə baxmaqdan,

gözlərimiz qıyıxdı;

         *

bulud kilim-kilimdi,

yanıb-sönən külümdü;

dağ yarıdan bölündü,

arasından çay axdı;

         *

hanı huşum, ağılım,

harda bitir nağılım;

təzə dünya dağılır,

köhnə dünya ta yoxdu.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(29.03.2024)