Poetik Qiraətdə bu gün sizlərlə yenidən Cəlilabadda yaşayıb yaradan ustad şair Əlizadə Nuri öz şeiri ilə görüşür. 

“Vermə məni özgələrə...” bir sevgi nəğməsidir. 

Özün öldür, özün məni-

Vermə məni özgələrə.

Razılaşın ki, indi bu cür sevənlər çox az-az tapılır. 

Vermə məni özgələrə...

Nəğmə

Ya payıza, ya qışa ver, 

Düzə vermə, yoxuşa ver,

Apar məni yağışa ver,

Vermə məni özgələrə.

Kaman olsam, sim olarsan,

Heç bilirsən kim olarsan?!

Ən doğma dərdim olarsan-

Vermə məni özgələrə...

Günahım yox, üzüağam,

Nə olsun ki, yar, uzağam?

Sən dağsan, mən yalquzağam...

Vermə məni özgələrə.

O uzaq illərə tapşır,

Lap axan sellərə tapşır...

Bu doğma yellərə tapşır-

Vermə məni özgələrə.

Gün də doğmadı, qızınım...

Kədər gəlir, ay qızılım-

Gəlib əlinə qısılım...

Vermə məni özgələrə.

Üşütməsin közün məni,

İtirməsin gözün məni...

Özün öldür, özün məni-

Vermə məni özgələrə.

Gözlərinin qabı sudu,

Kim ağlayıb?- qapı sudu.

Bu dünya- yad qapısıdı

Vermə məni özgələrə...

Ədəbiyyat və incəsənət”

(27.02.2024)