“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan təmsilçisi Əli Çağla bu gün sizlərə Mustafa Şeyxpurun şeirlərini təqdim edir.
1.
Gözlərinin göy məscidini unutdum
Əllərini qaldıran minarə idi xiyabanda
Yaşasın...
Küçələrdə oynayan uşaqlar
Və Saat qabağında unudulan Mustafa.
Adını bu adaların birinə qoyacaqdım
Olmadı
Səsini sonra eşitdim
İlk adaya verdim səsini
Quşlar və balıqlar sənin səsinə gəlir
Günəş sənin səsində batır
Ay sənin səsində doğur
Mən hər gün səsinlə oyanıram
Və işlədiyim hər an səsin gözümdən ayrılmayır
Sənin səsində yaşayıram.
Gəl birlikdə oxuyaq o sevdiyimiz mahnını
"Özüm özünə qurban, gözüm gözlərinə..."
Bu dağlarda maral gəzməyir xanım
Nə dağları, nə qəbiləsi, nə şəhəri
Heç biri gözümdə deyil.
Əli boş gəlməyəcəkdim
Qız qalası baqajıma sığmadı
Səni yanımda gətirə bilmədim
Dünya bir adaya sığmaz ki,
Ən son bir gəmi gördü məni
Və ən son mən o gəmini gördüm
Qalan hər şey mavi
Qalan hər şey boş
Sonra mən də itdi, bu mavi də
Sənin səsin qaldı fəqət...
2.
Evimin içində bir ev var
Orda mən yoxam
Qapımızı döyəcəklər biriləri
Olmayınca dönəcəklər evlərinə.
Olduğum şəhərdə bir şəhər var
Bu şəhərdə mən yoxam
Gəlib gəzəcəklər turistlər
Çəkib gedəcəklər öz şəhərlərinə
Yoxluğumu hiss etmədən
Biri çantasında, biri isə quşların qanadında
Götürəcəklər məni evlərinə
Kimsə bilmədən, özləri bilə.
Sonra bütün evlərin içində bir ev olacaq
O evlərdə kimsə yox
Bütün qapılar döyüləcək
Kimsə açmayacaq qapıları
Sonra hər kəs dönəcək kölgəsinə.
3.
Bir yerdən sonra
Daha soruşmayacaqsan
Gülməyəcəksən
Ağlamayacaqsan
Pişiklər dolanacaq küçədə
İtlər keçəcək qapının önündən
Mən də keçəcəyəm.
Dünən bir polis gəldi
"Qonşu qızı intihar etdi" - dedi.
"Mən də uçağa gecikirəm." - dedim.
"Taksi nə zaman gələcək?" - soruşdum.
O təşəkkür etdi
Mən də "İyi günler polis abi" - dedim.
Bir yerlərdən sonra
Bütün saatlar durur sanki.
Sən də yerimək istəmirsən
Hər kəs durmağa başlayır
Bütün taksilər, uçaqlar
Mən...
İndi mən gedərsəm saatlar da gələcəkmi?
Gecələr gündüzlərə qarışır bir saatlardan sonra
Ulduzları bulud ardınca göndərirəm
Ayla günəş bir yataqda yatırlar.
Bir zamandan sonra
Durmağa başlayacağam, sonra saatlara "Get" - deyəcəyəm
Günlərə "Get" - deyəcəyəm
Ulduzlara "Get" - deyəcəyəm
Buludlara "Get" - deyəcəyəm
Sonra oturub arxalarında ağlayacağam
Həm də tam yerində ən dərin
Xəyalinizdəki dənizi ovuclarımın içinə alacağam
Sonra öp deyəcəyəm dodaqlarımı
Sonra dodaqları da şor olur insanın
Göz yaşları kimi...
4.
Gecə qondu
Və biz kəpənəklər kimi işıqlara
Quşlar kimi dallara
Yalqız insanlar kimi divarlara
Sığındıq qaranlıq küçəyə.
Kölgəmizdə qaranlıq bir otaq
Kölgəmizdə itkin bir insan
Kölgəmizdə bir küçə.
Əllərimi tutarsansa
Bir lampanın işığı vardır kölgəmizdə
Sarı lampa
Kəpənəkləri gətirəcəkdir bizə
Sonra pəncərəsi olacaq
Sonra quşları çağıracağıq kölgəmizə
Birdən bir sərçə qonacaq barmaqlarıma
Yaxalıqlı qurqurlar yuxusu görəcəyik.
5.
Şəhər qaranlıq, axşam saat doqquz
Polis tək başına
Bir dilənçi bu tərəfdə
Bir fahişə o tərəfdə
Bir də mən, bu hotelin üçüncü qatının pəncərəsində
Şəhəri boğuram, siqaretimin tüstüsünə boğuluram
Bu okean havası təhlükəlidir deyirəm Mustafa.
Şəhər qaranlıq, gecə 10
Bir dilənçi bu tərəfdə
Bir fahişə o tərəfdə
Bir də mən üçüncü qatında bu hotelin
Qapımı döydü polis
"Röyalarını oğurlayıram, xəbərin olsun" - dedi.
Şəhər qaranlıq, gecə 11
Bir fahişə o tərəfdə
Asfaltın üstünə düşmüş bir dilənçi
Qırmızı çırağın dalısında ambulans
Uuuuuu deyə çatır
Fahişəni götürür.
Şəhər qaranlıq, gecə 12
Hər gecə saat on ikidə
Bir qadın
Abort edir röyalarını
Ölü doğulur günəş
Hər gecə asfaltda.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(20.02.2024)
