Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Xalq şairi Vahid Əziz! Lirikanın ən dərinliyini, fikir yükünün ən ağırlığını, poetik gözəlliyin ən təkrarsızını ortaya qoyan bir şairimizdir Vahid Əziz. Onun vəyənpərvərlik mövzusu da tükənməzdir. 

Onun bütün yaradıcılığı gözəldir, bizsə son illər yazdığı şeirlərindən seçmələr edəcəyik. Bu oxuyacağınız şeir 2014-cü ildə yazılıb. 


Yuxumu alanın yuxusu daşdı...


Ona bax, necə də daş kimi yatıb!

yuxumu alanın yuxusu daşdı,

kəkliklər didəndə bayatı dadıb –

yalçın qayaların qoxusu daşdı.

Sürməli – gözünü yaşdan qorusun,

zülfün günəbaxan quşdan qorusun,

başlılar başını daşdan qorusun;

başıdaşlıların qorxusu daşdı!

Əhsən, ocaq daşı! – əyri də, düz də

cumub – qurşağadək oturdu közdə,

gül də atan olar, çiçək də, söz də;

mənə atılanın çoxusu daşdı!

Daşın da bəxtində o tay – bu tay var,

duydunmu sınında – daşda haray var!

“Kəhraba saray” var, “Altun saray” var –

amma hamısının yaxası daşdı.

Tez ol, tikilməyə başdan, evimiz,

dayan yüz illərlə – yaşdan evimiz!

Şuşada uçsa da daşdan evimiz,

qalxacaq, bünövrə soyxası daşdı!

Daş-qaşın özü də daşdan törənər,

həyatı öyrənən – daşdan öyrənər,

ömür, Vahid ƏZİZ, daşa dirənər;

çünki, torpağın da arxası daşdı...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(22.01.2024)