“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan təmsilçisi, Təbrizdə yaşayıb yaradan Əli Çağla bu gün sizləri Əmin Əhəryarın yaradıcılığı ilə tanış edəcək.
Əmin Əhəryar
Əmin Əhəryar 1991-ci ildə Əhər şəhərində anadan olmuşdur. İlk təhsilatını və orta məktəb təhsilatını Əhərdə bitirdikdən sonra, Təbriz Universitetində Bədən tərbiyəsi və idman fakültəsini magistr dərəcəsinə qədər təhsil etmişdir. Daha sonra yenidən Təhsilə başlamış, Təbriz PəyamNur Universitetinin Hüquq fakültəsindən Bakalavr dərəcəsinə qədər təhsil etmişdir. Jurnalistliyə və yazmağa marağı olduğu üçün öyrəncilik dərgilərində çalışmışdır və bir neçə dərgidə əməkdaşlıq etmişdir. O, PəyamNur Universitetində olduğu zaman baş yazar və sorumlu müdir olaraq “Güzgü” dərgisini yayımlamağa başlamışdır.
1
Mən bir gün,
Dənizlərdən keçid verib
Balıqlara
Göyə uçmaq öyrədəcəyəm.
Uca, hündür o dağlara
Kəmər atıb
Qartalları
Sahillərə çəkəcəyəm.
Mənsə bir gün şəhərlərə
Qırmızı gül səpəcəyəm.
Qarğaları uzaqlara...
Gözdən itən
Çöllüklərə
Satacağam.
Qumlu-qumlu sahillərə
Əli açıq
Göylü şəkər.
Mavi bir quş dəvət edib
Rahat yaşam qatacağam...
Deyim bu gün
Bu dənizlər hər bir kəsin hədiyyəsi...
2
Bəlkə bir gün
Dizləri ilə dünya yükünü daşıyan
Qızıl atları
Yaşıllıqlara dəvət etdilər
Və sarsılmış çiçəkləri
Evlərin qapısında
Pozulmuş boyalara boyadılar.
Çağırın yəhərçiləri
Çağırın dostları
Sibir buz adalarına günəşi çağırın
İsti dənizlərinə qocalar gəlsin
Dünyanın başa-başına
Çəkilsin həyatla həyat...
Bu gün bir ada,
Adamsız adamları gözləyir...
Birgə yaşamaq üçün;
Gəlin dostlar
Bura bir qızıl quş qonacaq...
3
Şəhəri bürüyən ağ lələklər kimi
Xiyabanda sərilmiş ayaqları dadmaq,
Ağrı dağına çıxmaq kimi ağırdır.
Əlləri qabardan, çatlayan yanaqsızları
Bağrına almaq şəhərin borcudur...
Heç görübsünüz iki ulduzu bir gecədə
Saymaq ola?!
Yuxuya gedir...
Düşüncəsi başdan düşən dəniz dalğaları.
Göylüm bir budaq alma ağacından asılı qalmış
Bərk-bərk yapışmış əllərini
Və mahnıları yenidən qoş...
Qarğalar xiyabanda hücum edənədək
Addımlarını bir, ikiyə qat
İkili gecələri yalqızcasına
Keçməkdə dad var
Son şamı yemək
Dad vericidir Davinçinin barmaqlarında...
Təklik saraylarına girir pozğuncasına
Gözləri, mavi dənizi boğan qız.
Şəhəri diskindirəcək
Sıtqa-sıtqa göz yaşları...
Məni boş ver...
Ağ lələkləri zincirlə...
Hörüklə Təbrizin saçlarını...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(10.01.2024)
