BİRİ İKİSİNDƏ – Ulucay Akifin şeirləri Featured

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə Biri ikisində layihəsində yaşı 35-ədək olan şairlərin şeirlərinin dərcini yekunlaşdırır. Bu gün növbə Ulucay Akifindir.

 

 

ADINI BİLMƏDİYİM ŞEİR

 

mən müharibə görməmişəm,

vuruşmamışam Stalinqrad uğrunda,

nə Berlin divarının qarşısında

qurban getməmişəm bir mərmiyə…

 

ya da bir at belində,

qılınc-qalxanım əlimdə

atılmamışam döyüş meydanına,

amma bilirəm –

barmaqlar həmişə düşmən olub çəkilən tətiyə.

 

boğuşmamışam aslanlarla Afrika çöllərində,

hücum etməyib mənə yekədişli bir timsah

Nil çayının sahilində.

 

heç köpək balığı da görməmişəm,

amma üzmüşəm onlarla bir sularda

Ağ dənizdə, Qara dənizdə…

 

qərar verə bilməmişəm heç vaxt

əsmərlər daha gözəldi, sarışınlar, ya kürənlər?

çox axtarmışam sevgini ağ bənizdə, qara bənizdə.

 

güllərin adlarını da bilməmişəm,

amma çox sevmişəm qoxularını,

fərqi nə – adı Bənövşədi, Nərgiz, ya Lalə?..

 

sərxoş olub ayaqyalın gəzmişəm dəniz sahilində,

çox içmişəm eşq şərabından,

gecələr dolub-boşalıb piyaləm.

 

heç küləkləri də tanımamışam,

bilməmişəm adlarını –

hansı xəzridi, hansı gilavar?

 

amma sevmişəm onları da,

ona görə

pis günlərə yox,

gözəl günlərə “bir külək idi, əsib keçdi” demişəm.

 

bir külək kimi əsib keçib

adını unutduğum

qadınlar ömrümdən.

 

heç vaxt görməmişəm,

eşitməmişəm Allahı,

amma həmişə sevmişəm,

ümidlə gözləmişəm O gələcək sabahı…

 

dua etmişəm İstanbulda məsciddə,

Tiflisdə bir kilsədə,

Piterdə sinaqoqda…

 

həəə, indi yadıma düşdü,

mən eşitmişəm,

mən görmüşəm Allahı!

 

 

KÖLGƏ

 

bu qədər savaş və qanın,

ölümlər və yalanın içində

əlimin tərsiylə itələyib bu yumru dünyanı

masamın üstündən,

şeir yazmaq istəyirəm sənə.

şeir yazmaq – bacardığım ən gözəl biçimdə

 

şeir yazmaq istəyirəm sənə,

üçüncü minilliyin iyirminci ilində.

şeir yazmaq –

Adəmin Həvva ilə danışması kimi –

Insanoğlunun birinci dilində.

 

ey sən,

bütün uzaqları özünə məskən bilən!

hansı şəhərin yollarını xoşbəxt edir indi ayaq izlərin?

gündüzlər hansı küçələrdə rəqs edir kölgən,

gecələr hansı otaqlarda gizlənir?

 

ey sən,

bütün uzaqları özünə məskən bilən!

mən tanıyıram sən yaşayan küçəni də,

şəhəri də, ölkəni də

tanıyıram, səni isidən günəşi də,

səni üşüdən küləyi də,

tanıyıram səmanda uçan quşları,

tanıyıram bütün səndə unudulmuşları…

 

demirəm ki, o günəşi, quşları,

o küləyi, o küçəni, şəhəri…

demirəm ki, mənə ölkəni göndər,

heç olmasa, heç olmasa hərdən bir,

heç olmasa, heç olmasa gecələr,

heç olmasa mənə kölgəni göndər.

 

 

BAYILDA AXŞAMÇAĞI

 

Adın dodağımda çiçəkləyər hər axşamçağı,

hər axşamçağı sən yadıma düşərsən.

günəş qürub edəndə dağların arxasında,

hər axşamçağı sən yadıma düşərsən,

dəniz qoxusu neft qoxusuna qarışanda.

 

Hər axşamçağı

adamlar ötüb keçəndə yanımdan,

ağaclar ötüb keçəndə yanımdan,

dəniz ötüb keçəndə yanımdan,

sən yadıma düşərsən.

 

Bibiheybət məscidindən azan səsi

yayılar dağlara,

dalğalara,

yayılar ağaclara,

dənizə,

üzümü tutaram göylərə

“Ya Rəbb, mən də Sizin bəndənizəm”.

 

Adın dodağımda çiçəkləyər hər axşamçağı,

hər axşamçağı sən yadıma düşərsən.

Salam verərəm tanımadığım balıqçılara,

onlar da alar salamını tanımadıqları bu adamın.

 

Hər axşamçağı

xəbərsiz gələn bir kədər

çökər şəhərin üstünə,

çökər adamların, dağların,

ağacların, dənizlərin üstünə.

 

Və hər axşamçağı

adın çiçəkləyər dodağımda,

hardan gəldiyini bilmədiyim

bir ümid cücərər içimdə.

 

Ya Rəbb, nə yaxşı ki,

bu şəhərin, ağacların,

bu dənizin, dalğaların,

balıqçıların, balıqların

ümidi kədərindən az deyil.

 

 

ÖMRÜN XIRMANI

 

Şərtini şumda kəsmədiyimiz

ömrün xırmanındayıq.

Bundan sonra günəş çıxmasa da olar,

yağış yağsa da...

 

İndi ömrümün iyirmi yeddi

rəfində hamı yerbəyerdi

bundan sonra dost itirməsəm də, olar,

düşmən qazansam da...

 

Küləklər sığal çəkər şəhərin səssizliyinə,

daha gündüzlər uzanmasa da olar,

gecələr qısalsa da...

 

Mən elə bilirdim hamının

Allahı var bu yer üzündə,

daha Allah heç kimin olmasa da, olar,

hamının olsa da...

 

 

GİZLƏNPAÇ

 

ucuz ətin şorbası ilə bayram keçirən ailələr

şükür etməyi öyrətdi uşaqlara –

bizim balaca məhəllənin

kiçik evlərində...

 

o uşaqları

nə atalar sözləri aldada bildi,

nə də qorxuda bildi kapitalizmin qəddar marşları...

və beləcə,

kasıb ailələrin uşaqları da

yavaş-yavaş böyüməyə başladı...

 

O uşaqlar ki,

küçə davalarında

nə döyülənə lağ etdi,

nə döyəni alqışladı,

kin saxlamadı ürəyində.

 

O uşaqlar ki,

düzəltdiyi ilk oyuncaq

taxtadan silah oldu

müharibənin nəfəsini,

hiss etdi kürəyində.

 

O uşaqlar ki,

bacı, qardaş sözlərinin

qan bağı ilə yaranmadığını bildi,

dost dediklərimiz də

ailəmiz qədər bizdəndi.

 

Və biz

gizlənpaç oynayanda da

dostlarımızın tapa biləcəyi yerdə gizləndik.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.12.2023)

 

Sayt Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərəfdaşı olaraq yenilənmiş, yeni bölmələr əlavə ediımiş, layihənin təbliği üzrə funksional fəaliyyət aparılmışdır.