“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının poçtuna gələn növbəti məktub Coşqun Xəliloğlundandır. O, vətənpərvərlik ruhunda yazdığı şeirlərini göndərib. Buyurun, oxuyun.
QIRX DÖRD
Nə qırx üç, nə də qırx beş
Olmadı, qırx dörd oldu,
Kafirlərə əbədi
Qüssə oldu, dərd oldu.
Qırx dörd -zəfər deməkdir,
Qırx dörd-hünər deməkdir,
Qırx dörd- Qarabağıma
Doğan səhər deməkdir.
Qırx dörd –cəsurum, mərdim,
Qırx dörd -ölməz şəhidim,
Qırx dörd-saysız igidim,-
Yenilməz ər deməkdir.
Qırx dörd -sevgi səngərə,
Qırx dörd-ümid əsgərə,
Qırx dörd -iblisə, şərə
Möhkəm sipər deməkdir.
Qırx dörd- sözüdür haqqın,
Qırx dörd -gülməsi baxtın,
Qırx dörd- birliyi xalqın,
Müdrik rəhbər deməkdir.
Qırx dörd- xoş gün, xoş soraq,
Qırx dörd –sönməyən çıraq,
Qırx dörd- müqəddəs ocaq,
Ziyarət, pir deməkdir.
Qırx dörd- müzəffər ordum,
Qırx dörd-azaddır yurdum,
Qırx dörd- “Düşməni qovduq”-
Xoş bir xəbər deməkdir
Qırx dörd- sevinci elin,
Qırx dörd –xoş sözüd ilin
Qırx dörd- “Xarı bülbülüm
yenə gülər” deməkdir.
Qırx dörd-düşmənə əzab,
Qırx dörd-xeyir iş, savab,
Qırx dörd haqsıza cavab,
Sərhəd, çəpər deməkdir.
Qırx dörddən sevinc doğdu,
Qırx dörd –şeytanı boğdu,
Qırx dörd -dəmir yumruqdu,
Tarix-əsər deməkdir.
AZƏRBAYCAN ƏSGƏRİ
Dayanıb gecə-gündüz
Vətənin keşiyində,
Mərdlik öyrədib ona
Anası beşiyində.
Qəhrəman millətimin,
Ulu Türkün öğludur,
Cəsarətdə, qeyrətdə,
Babəkdir, Koroğludur.
Qorxmazdır, Mübarizdir,
Cəsur bir övladdır o,
Yenilməz qəhrəmandır,
Əyilməz Poladdır o.
Azərbaycan əsgəri
Xalqımızdan güc aldı,
Müqəddəs bir savaşda
Düşmənindən öc aldı.
Qeyrətiylə, gücüylə
Necə öyünməyim mən,
Xilaskar əsgərin var
Gözlərin aydın, Vətən.
Qovdu yurdumuzdan o,
Xain, rəzil yağını,
Düşməndən azad etdi,
Müqəddəs torpağını.
Azərbaycan əsgəri
Məhv eylədi düşməni,
Ən böyük arzusudur
Bütöv görmək Vətəni!
Hazırdır hər əmrinə
Ali Baş Komandanın.
Daim üstündə olsun
Nəzəri yaradanın!
Hələ neçə zəfərə
O, imza atacaqdır,
Xalqımın sevincinə
Min sevinc qatacaqdır.
AĞLAMA, ANAM, AĞLAMA
Şəhid analarına ithaf
Böyüyüb bir igid oldum,
Ağlama, anam, ağlama.
Yurd uğrunda şəhid oldum,
Ağlama, anam, ağlama.
Şirin laylanla böyüdüm,
Mənə deyirdin, “İgidim”,
Qulağımdadır öyüdün,
Ağlama, anam, ağlama.
Yeridim düşmən üstünə,
Yağını qoydum pis günə,
Fəxr et, ağı demə mənə,
Ağlama, anam, ağlama.
Axı, niyə ağlayırsan,
Qara yaylıq bağlayırsan?
Ürəyimi dağlayırsan,
Ağlama, anam, ağlama.
Mən məğlub yox, qalib oldum,
Öz yurduma sahib oldum,
Dərd-qəminə təbib oldum,
Ağlama, anam, ağlama.
Mən Vətən torpağındayam,
Bir çiçəkli bağındayam,
Anamın qucağındayam,
Ağlama, anam, ağlama.
Burda neçə qardaşıq biz,
Etibarlı yoldaşıq biz,
Vəfalı dost, sirdaşıq biz,
Ağlama, anam, ağlama.
Sən ağlarkən dolur gözüm,
Saralır bənizim, üzüm,
Canım-gözüm, budur, sözüm;
Ağlama, anam, ağlama.
Ətir saçan qızılgüləm,
Al laləyəm, qərənfiləm,
Şuşada xarıbülbüləm,
Ağlama, anam, ağlama.
Əyilmə, dik tut başını,
Sel eyləmə göz yaşını,
Qeyd elə hər il yaşımı,
Ağlama, anam, ağlama.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(21.11.2023)
