“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının maraqla izlənilən Poetik qiraət rubrikasında  Sumqayıtda yaşayıb yaradan ustad şair Əşrəf Veysəllinin şeirlərinin dərcinə davam edirik. Bu gün “Qocalığın son nəğməsi” şeiri təqdim edilir.

QOCALIĞIN SON NƏĞMƏSİ

Güzgüdə gördüyüm qocadan soruşdum: bu dünyanın axırı necə olacaq?

Cavab verdi ki, axıra qalanlar bilər.

Paltar da ağırlıq edir,

Alığımı alın, gedim.

Əyni yuxa, başı açıq,

Ayaqları yalın gedim.

Qayalardan atın məni,

dəryalara qatın məni.

Nə on əlli tutun məni,

nə ardımca gəlin,

gedim.

Dəhmərləyir zaman atı,

Gümanımız iman adı...

Olun Allah amanatı,

Di salamat qalın,

gedim.

Zəhmətimi itirməyin,

minnətimi götürməyin.

Məni yola gətirməyin,

məni yola salın,

gedim.

 “Ədəbiyyat və incəsənət”

(19.10.2023)