“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının çox izlənilən Poetik qiraət rubrikasında bu gün sizlərə Aysel Fikrətdən “Kitab rəfi” şeirini təqdim edirik. 

Ta uşaq çağından, möcüzəm idi,

dədəmin sehirli kitab rəfləri.

Şəklinə baxırdım gizlincə hər gün,

Hələ bilməyəndə mən hərfləri.

Səhərlər açarla qapi bağlansa,

Gedib pəncərədən seyr eləyərdim.

Sanki  kitabların əlləri vardı,

Mənimlə birlikdə rəqs eləyirdi.

Rəngbərəng kitablar onda yaşardı, 

Xoşbəxt çağlarını, xoş çağlarını. 

Bizə bilik verdi, bizi böyütdü.

Gördü dərd çağımı, kədər çağımı.

Əsgər də göndərdi qardaşlarımı,

Qonaqlı qaralı toy da eşitdi 

Gəlin də köçürdü, nəvə də gördü. 

Pis günə, xoş günə bizlə eşitdi.

Özün fəda edib oğula, qıza, 

Sonra da şam kimi əridi dədəm.

Onda da kitablar çatdı dadına, 

Başının ucunda gözlədi hərdəm.

Dədəm bu dünyadan köçüb gedəndə,

Kitablar bir küncdə soldu, saraldı,

Mənimlə bərabər boynunu büküb,

Kitab rəfləri də kimsəsiz qaldı. 

İndi bir balaca komaya köçüb,

Dədəmin vüqarlı kitab rəfləri.

İndi nadan olub onun ətrafı, 

Axmağın başqadir küt hədəfləri.

Kitabdan anlamaz əllər toxunur, 

Solur barmaqları yad əllərində. 

Kitab dolabının həzin dərdindən, 

Bu hay-kuy, taqqilti  insanlara nə?

Alıb kitabları yorğun çiynimə,

Səmum səhrasında yola düşmüşəm,

Bir ev yoxa çıxıb doğmalar dolu,

Kitab bəhanədir, dərddən bişmişəm.

Dədəmin sevgili kitab rəfləri,

Əziz əlləriylə  düzdüyü rəflər.

İndi onun kimi öpür alnımdan,

Bir zaman əlimi uzdüyum rəflər.

Yuxuda qapının zili çalındı,

Oyandım hovlnak qapıya baxdım,

Qapını taybatay açdım gunəsə,

Dədəli günlərə nə çox darıxdım.

Dədəmin sehirli kitab rəfləri…

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(10.10.2023)